Kawiarenka

- Dziękuję - odparła, pozornie nie zwracając uwagi na krzyk dziewczyny, spojrzała jednak w tamtym kierunku na krótką chwilę.
Chłopak zadał kolejne pytanie, więc zaczęła mówić.
- Dotąd mieszkałam w Anglii, ale angielką się nie mogę do końca nazwać. Moja mama jest japonką, a tata anglikiem, tyle że dotąd mieszkałam w Londynie. - uśmiechnęła się, upijając łyk herbaty.

Shikaku

Przyleciał za Foxem, chichocząc pod nosem od momentu, w którym sąsiad wygarnął mu co myśli na temat głośnej muzyki. Zawisł sobie zwyczajowo nad Foxem, nie mając specjalnie nic do powiedzenia. W sensie, że miał mnóstwo do powiedzenia, ale musiał oszczędzać, bo potem nie będzie miał o czym gadać, czyż nie? Niemniej przyszło mu do głowy pewne pytanie:
- Ej, powiedz mi, bo nigdy nie mogłem załapać: po co ludzie piją kawę? Ona nawet nie jest dobra!

Czekając na zamówienie usłyszał nagle głos Shikaku. A no tak, wziął tym razem ze sobą coś więcej niż torbę...
Szepnął mu tylko tak, żeby nikt nie usłyszał:
-Dodaje energii, bo zawiera kofeinę. A smak zależy od gustu.
Wtedy też stała obok niego kelnerka, na którą spojrzał z lekkim zaskoczeniem.
-Zgadłaby pani jaką rzecz opisałem?
Wyszczerzył zęby, a kelnerka zawinęła rachunek i kiecę i poleciała zmieszana. A Chris położył rękę na czole, po którym przejechał. Nie wiele brakowało, a wydałby, że jest... schizofrenikiem przynajmniej.
Wziął kawę i wyszedł z nią na zewnątrz. Kierując się do...

zt>Park

Shikaku

Zachichotał złośliwie. Mimo wszystko nie spodziewał się, że Fox mu będzie tutaj głośno tłumaczył. Dał się złapać na taki prosty numer! No, ale czasem jak wszystko idzie dobrze, to ludzie tracą czujność. Poleciał za nim, z wesołym uśmiechem na ustach.

z/t

Pił spokojnie kawę słuchając jednocześnie odpowiedzi dziewczyny, w pewnej chwili odruchowo rozejrzał się. Zobaczył chłopaka który gadał jakby do siebie, ale obok była też kelnerka która bardzo szybko odeszła. Zdziwiło to trochę Tadashiego jednak zignorował to, spojrzał na dziewczynę.
-Fajnie mieszkałaś w Londynie, ja nie mam okazji wyjechać wciąż jestem zajęty pracą.
Uśmiechnął się i upił kolejny łyk kawy.

- Powinieneś to zmienić, podróżowanie to świetna rzecz. Chociaż może niekoniecznie do Anglii, co prawda ciekawe miejsca można zwiedzić, ale te deszcze... - skrzywiła się nieco na samą myśl, jako że nie znosiła deszczu. Upiła kolejny łyk herbaty, patrząc na chłopaka.

-Tak kiedyś to zmienię
Wziął do ręki gazetę i przejrzał kilka stron, wszędzie o masowych zgonach przestępców, a na pierwszej stronie jak się spodziewał artykuł o śmierci prezydenta. Odłożył gazetę, nie chciało mu się teraz tego czytać. Spojrzał na dziewczynę.
-Niestety teraz to raczej mi się nie uda nigdzie wyjechać. Czeka mnie dużo roboty.

- Jeśli mogę spytać, czym się zajmujesz, że to takie pracochłonne? - spytała, sięgając po gazetę. Przeczytała nagłówek na pierwszej stronie o śmierci prezydenta Tokio. Na kolejnej stronie widniały informacje o licznych zgonach w zbliżonym czasie. Podniosła wzrok znad gazety, czekając na odpowiedź.

Wiedział, że dziewczyna o to zapyta, kiedy ta przeglądała gazetę zastanawiał się czy powiedzieć prawdę czy może skłamać co do tego czym się zajmuje. Postanowił jednak nie kłamać.
-Takie pracochłonne jest to o czym tak trąbią w prasie i mediach

Zlustrowała ponownie kolumnę z nazwiskami w gazecie, podnosząc do ust filiżankę z herbatą.
- A więc pracujesz w policji? - zapytała, a w jej głosie słyszalne było zaciekawienie. Cała sprawa Kiry, o której tyle się mówiło ją zaintrygowała. Przewróciła flegmatycznym ruchem stronę gazety.

-Tak pracuję w policji
Zaczął się zastanawiać czy nie poprosić dziewczyny i to by zwracała się do niego używając jego pseudonimu. Po chwili zastanowienia postanowił ją o to poprosić.
-Dlatego też mam do ciebie prośbę...
Zawahał się przez chwilę, nie wiedział jak dziewczyna zareaguje na jego prośbę. Dlatego też nie dokończył swojej wypowiedzi.

Zdziwiła się trochę, że zaufał jej od razu. Nagle chłopak zaczął mówić, jednak nie dokończył.
- O co chodzi?
Uśmiechnęła się przyjaźnie, czekając aż chłopak dokończy zdanie. Ostatni raz rzuciła wzrokiem na nazwiska w kolejnej kolumnie, następnie odłożyła na bok gazetę. Spojrzała na chłopaka wyczekująco.

Kiedy tak wcześniej zamilkł, myślał czy to dobry pomysł. Nie zna jej więc to już jest trochę dziwne. Postanowił jednak w końcu wydusić z siebie tą małą prośbę. Upił ostatni łyk kawy i odstawił pustą filiżankę na stolik.
-Chciałbym cię prosić o to byś zwracała się do mnie Taro.

- Hn, w porządku. -
Uśmiechnęła się ponownie, w myślach analizując sytuację. Zrozumiała była dla niej ta prośba z uwagi na to, czym się zajmuje, zauważyła jednak pewne zafrasowanie w jego prośbie. Rozejrzała się po pustoszejącej już kawiarence.

-Dzięki
Uśmiechnął się do dziewczyny. Nie wiedział co mógłby powiedzieć więc milczał. Teraz zastanawiał się dlaczego wszyscy którzy mieli z nim współpracować nic nie robią tylko się obijają, on sam nie był lepszy. Sam nic nie zdziała, sytuacja jest jeszcze gorsza niż cztery lata temu.

- Nie ma sprawy - ucięła krótko, odwzajemniając uśmiech. Chłopak zamilkł, a dziewczyna nie bardzo wiedziała, co powiedzieć. Było to dla niej dość dziwne, jako że zazwyczaj kiedy rozmawiała z kimś usta jej się nie zamykały niezależnie od tego, czy rozmówcę znała od dłuższego czasu, czy też od kilku minut.

Rozmawiał z dziewczyną na różne tematy, w pewnym momencie otrzymał telefon od komendanta zdziwiło go to. Wstał i wyjął pieniądze płacą należną kwotę.
-Wybacz muszę iść, praca wzywa. Do zobaczenia
Wybiegł z kawiarni i pobiegł w stronę posterunku

z/t-> Gabinet komendanta

Wzium! Wpadła jak z procy. Dosłownie. Bardzo cieszyła ją wizja gorącej czekolady i ogrzania zmarzniętego czubka nosa. Dlatego też jak najszybciej zajęła stolik i złożyła zamówienie, wcześniej pytając co życzy sobie Tadashi. Nie zmienia to jednak faktu, że bardziej rozpierała ją ciekawość na którą nie pomógłby nawet espumisan.
- A więc, co tam masz?
Uniosła lekko brwi, przyglądając się mężczyźnie.

Wszedł tuż za Taihen i również usiadł przy stoliku, zamówił sobie herbatę. Po tym jak kelnerka odeszła wyjął z kieszeni notesik z notatkami.
-To są moje małe notatki, które robiłem cztery lata temu przy sprawie Kiry. Chciałbym byś je przejrzała.
Podał dziewczynie notesik i czekał na opinię dziewczyny.

Occ:
Znajdziesz w notesiku informacje o podejrzanych ( Noburo, Ishigami, Matsumoto, Misa i pozornie martwa Ayumi), wszystkie wiadomości na temat posunięć Kiry, informacje o Notesie Śmierci i to jakie były w nim zasady, że notesy rozdawane były przez shinigamich. Dodatkowo szkic notatnika

Dziewczyna sięgnęła po zapiski z niejakim namaszczeniem. Wzrok zachłannie sunął po tekście, pochłaniając kolejne linijki w zatrważającym tempie. Nie minęło dziesięć minut jak skończyła czytać, uśmiechnięta od ucha do ucha. Nie wyszukiwała błędów, tylko pochłaniała informacje, do czego była już przyzwyczajona. Spojrzała na Tadashiego z dziwnym wyrazem twarzy, takim nie do opisania.
- I Ty to wszystko przeżyłeś? Notes... Jej, nigdy bym się tego nie spodziewała. Choć nawet fakty są tak dziwne, że trzeba mieć jakiś punkt podparcia. Wierzę.
Przejrzała jeszcze raz osoby posiadające taki notes. Ishigami, Noburo...
- Uważasz, że powinni z nami pracować będąc mordercami? Przecież nzają nasze imiona i nazwiska. Mogą w każdej chwili nas zabić.
Och, tu w jej oczach błysnął strach.

Kiedy dziewczyna czytała przyniesiono ich zamówienie, Tadashi sięgnął po filiżankę z herbatą i upił łyk. Taihen bardzo szybko skończyła czytać, mężczyzna spojrzał na nią gdy mówiła. Na pytanie czy Noburo i Ishigami powinni z nimi pracować westchnął.
-Noburo albo nic nie pamięta albo udaje idiotę. Dodatkowo aktualny Kira nie jest żadną z osób, które kiedyś podejrzewałem. Ten zabija również zwykłych cywili, nie wliczając tu prezenterów sakury. Noburo ani Ishigami raczej nie powinien mieć notesu przynajmniej teraz...
Tadashi upił kolejny łyk herbaty.

Westchnęła głośno, ujmując filiżankę w dłonie. Ciepło napoju rozniosło się po czubkach wręcz zamarzniętych czubkach palców, więc rozpogodziła się nieco.
- Jaką mamy pewność, że Ishigami też tego nie pamięta? I jeśli to prawda, musi być jakieś wytłumaczenie. Hum... wiesz może coś jeszcze na temat shinigami?
Zmarszczyła brwi, obserwując go uważnie. Nie, raczej nie patrzyła na niego, a wgłąb swoich myśli. Starała się znaleźć jakiś moment kiedy mogli dostać te tak zwane Notesy. A może on tylko żartuje? Kichnęła. Jaka jest możliwość, że już posiadali tą wymyślną broń gdy ich poznała? Nie była tego w stanie sprecyzować.

Nie miał żadnej pewności co do Ishigamiego tak jak i do Noburo, upił kolejny łyk ciepłego napoju
-Nie mamy żadnej pewności. Jedyne co wiem o notesach i shinigamich to tylko te notatki, tego co nie zostało zapisane w moich notatkach najzwyczajniej nie pamiętam
Chciałby sobie cokolwiek przypomnieć jednak nie mógł, a próbował już wiele razy

Chłopak cudem dotarł do kawiarenki, podszedł i zamówił herbatę.
Biorąc herbatę ruszył w stronę stolika, usiadł obok dwojga ludzi którzy o czymś rozmawiali.
Jedno z nich rozpoznał, dziewczyna z lasu która byłą z Rin.
Nie miał zamiaru przeszkadzać więc zaczął pić herbatę.

Westchnęła. Wygląda na to że nie mieli zero pewności co do tych notatek, wręcz zaczęła sądzić że to tylko głupi żart. Zmrużyła więc ślepia, nadal uporczywie wpatrując się w kartki.
- Skąd je masz?
To było jedynie ciche pytanie na które desperacko szukała odpowiedzi. No tak, pojawiają się tajemnicze notatki mówiące o jakiś zeszytach i bogach śmierci. Kawał. Zwykły, głupi kawał.