Dom Lily

-Jakiego koloru masz piżamę ?
Zapytał o to ,dlatego że nie wiedział co powiedzieć, totalnie, kolor piżamy też go nie interesował, ale przynajmniej miał jakieś szanse na rozwinięcie rozmowy. Warto też wspomnieć że jego głos był przytłumiony, gdyż przyciskał usta do poduszki, więc dziewczyna równie dobrze mogła nieskumać o co mu chodziło.

- Hn, co? - dziewczyna nie dosłyszała pytania. Podniosła głowę, patrząc na niego pytająco. Nie chodziło jednak o poduszkę, która tłumiła jego słowa, a jedynie o fakt, że się nieco zamyśliła. Odłożyła na biurko zegarek, którym dotąd się bawiła i podeszła do łóżka, siadając na nim.

-Pytałem jakiego koloru masz piżamę..
Powiedział znowu w ten sam sposób, nie podnosząc nawet głowy z poduszki, bo po co miał to robić? Leń patentowany z naszego łobuza, ale miał ambitny plan, to się liczy, tak.

Uśmiechnęła się nieco pobłażliwie.
- Ahh, myślałam, że to będzie coś ważniejszego... malinowa. - walnęła się z impetem na stertę kolorowych poduszek rozrzuconych na jej łóżku.

-To jest bardzo ważne..Każdy kolor ma swoje znaczenie, a ten ma bardzo śmieszne, bo znasz swoją wartość, prawda kochanie?
Wymruczał z siebie, jednak leżał już na plecach, gdyż chciał zaobserwować co stało się z dziewczyną, zatem wszystko było słychać doskonale.

- Kolor jak kolor, jak bierzesz to pod uwagę to zgłębiaj znaczenie kolorów moich pozostałych piżam i ogółu ubrań. - prychnęła, jakby obrażona sugestią. Przewróciła się na brzuch, przyciskając głowę do poduszki jakby chcąc zasnąć, jednak jej brązowe oczy zawzięcie mierzyły chłopaka.

-Ojej, ojej, kogoś tutaj uraziłem.
Po tych słowach przybliżył się pocałował, normalnie, raczej, taki pojedynczy cmok, o! Czemu to zrobił? Przecież już wspominał o tym kilka razy, więc dłuższe wywodzenie o tym nie miało sensu.
-Już nie będę, nyaa..
Szepnął cicho i odwrócił się w drugą stronę.

- Nie no co Ty, nie uraziłeś. - stwierdziła ironicznie. Na pocałunek jedynie prychnęła po raz kolejny, kładąc się ponownie na plecy.
- Mhm, jasne. - mruknęła jedynie, nieco markotnie.

-No, nie chcesz tego, to nie będę, kochając cię , muszę szanować twoje zdanie, nie uważasz?
Powiedział odwrócony w tamtą stronę, przyłożył rękę do swojego brzucha, tak sobie.

- Być może. - stwierdziła już normalnym tonem. Słysząc od niego o rzekomym uczuciu rzuciła jedynie spojrzenie w jego stronę. Odruchowo zerknęła na nadgarstek, jednak nie było na nim zegarka. Zeskoczyła z łóżka i podeszła do biurka, zapinając sobie luźno zegarek na nadgarstku. Wróciła na łóżko, siadając na nim po turecku.

Leżał i delikatnie przymykał oczy, nie miał co robić, leżenie to jedyna czynność jaką można wykonywać w sypialni, przynajmniej w towrzystwie takiej osoby jak Lily, nie żeby narzekał na jej zachowanie.Po chwili jego oddech zrobił się płytszy, spokojniejszy, usnął.

Kiedy zauważyła, że chłopak zasnął, zeskoczyła cicho z łóżka i podeszła do jednej z półek. Sięgnęła po koc i wróciła do łóżka. Przykryła chłopaka kocem, siadając na skraju łóżka i patrząc na niego przez chwilę. Dotknęła jego policzka, odsunęła jednak szybko rękę. Wstała, podchodząc do szafki nocnej i sięgnęła z niej jakąś książkę, której czytanie urwała w połowie, jednak nie mogła skupić się na tekście, więc z braku laku położyła się obok chłopaka, próbując zasnąć.

Wzdrygnął się tylko gdy jej ręka dotknęła jego polika, taki naturalny odruch człowieczy. Z jego ust co chwila wybiegało powietrze, wydając przy tym głośny szelest, zahaczajacego powietrza o jego usta. Sen jego był głęboki, błogi, a gdy dziewczyna położyła się obok niego, ten odwrócił się, obejmując ją jedną ręką, nie mając na to większego wpływu.

Mała, papierowa piłeczka odbiła się od głowy Shinusia i wylądowała na ziemi. Blond włosa dziewczynka prędko podbiegła i schowała ją w połach swojego płaszczyka, mrucząc coś pod nosem. O dziwo jedynie chłopak mógł to usłyszeć, co równało się z objawieniem się panienki shinigami.
Mała prędko wróciła pod swoją ścianę i tam skuliła się, obserwując uważnie reakcję domowników. Może krzyknie? Przestraszy się?

-Lily-chan..
Wymruczał cicho, przekręcając się na bok, jednak coś kazało otworzyć mu oczy, właśnie to zrobił. Teraz się zastanawiał gdzie jest, i co robi tutaj dziecko z wyłupiastymi oczyma, przecież nic nie brał? Nie w towarzystwie Lily, na pewno. Może Lily już miała bachora? Dlatego była tak oporna w uczuciach Shinsuu? Spełzł z łóżka, robiąc przy tym dużo hałasu, podłoga skrzypiała, a on sam na czworaka skierował się ku dziewczynce, wyciągnął w jej stronę rękę, jak by chciał się przywitać.
- Ohayo, jestem Shinsuu-kun, jestem znajomym Lily, a ty? Jesteś jej siostrą? Może Kuzynką? A może już ma córkę, co?
Z perspektywy osoby trzeciej mogło to wyglądać śmiesznie, chłopak rozmawiający do ściany, i próbujący się z nią przywitać.

Dziewczyna prawie zasypiała, więc uniosła powieki, następnie siadając na łóżku. Rozejrzała się nieprzytomnie po pokoju, kilkakrotnie lustrując je wzrokiem. Jej wzrok napotkał chłopak... podający rękę ścianie. Ach, przysnęła na chwilę i już zdążył się naćpać?
- Shinsuu? - powiedziała do niego cokolwiek, chcąc się dowiedzieć, czy w ogóle słyszy. Nie kontaktując ze światem rzeczywistym robi się w końcu dziwne rzeczy.

-O kur*a.
Skomentował to jedynie tak, zresztą, co w tym dziwnego ? Może już czas wszystko odstawić, Shinsuu ma chyba sieczkę zamiast mózgu, na czworaka zaczął biec w stronę kuchni, nie reagując na dziewczynę, był ateistą, a tutaj nagle wyskoczył mu bóg śmierci, jego skarpetki co chwila się ślizgały, wiec zanim dotarł do kuchni, trochę minęło. Wstał ,trzymając się mebli, po czym wstawił łeb pod kran i odkręcił wodę, starając się jakoś ogarnąć. Wrócił do pokoju, już spokojniejszym krokiem, lecz to się zmieniło gdy tylko tutaj siedział, to małe coś wciąż tu było, próbował uciec, bez skutku, zaj*bał twarzą prosto w szafę, po czym spadło na niego jeszcze jakieś pudełko, leżał bezwładnie na podłodze, obserwując to małe coś.

- Co się dzieje, Shin? - spytała, patrząc na niego niepewnie. Kiedy chłopak "wybiegł" z pokoju, dziewczyna zerwała się na równe nogi, jednak nie poszła za nim. Patrzyła jedynie na miejsce, w którym pytał ścianę o imię. Nic tam nie była w stanie dostrzec, a chłopak po chwili pojawił się z powrotem w pokoju. Nim się obejrzała znalazł się na podłodze pod kartonowym pudłem. Podbiegła bliżej, kucając tuż obok niego.
- Wszystko w porządku? - spytała z troską w głosie, wyrzucając pudełko gdzieś obok.

Nyan wydawała się szczerze rozbawiona, ale w tym samym czasie zgorszona jego zachowaniem. Pokręciła litościwie głową, przy okazji strzelając mentalnego facepalma, ot tak po prostu.
- A tylko jej coś powiesz, to uśmiercę Cię tu na miejscu/
Uroczy, wręcz przesłodzony głosik zabrzmiał niesamowicie groźnie, gdy czekoladowe tęczówki znów opadły na ciało chłopaka. Skoro chciał się bawić w berka to było powiedzieć, a tak nie miała nawet czasu żeby wstać. A jak bardzo się zawiodła!
- A tak w ogóle, to mam do Ciebie interes, Shin-chan! Chciałbyś może pogadać, co?

-Chyba nie Lily-chan, potrzebuję świeżego powietrza i trochę samotności ,wrócę niedługo, dobrze?
Powiedział i powoli się podniósł, podtrzymując delkatnie za brzuch, ręką machnął , trzymając ją przy swoim ciele, najprawdopodobniej chciał by Shinigami ruszył za nim, stanął w przedpokoju i założył buty, by po chwili wyjść w tylko jemu znanemu kierunku.

- Ekhm - odchrząknęła krótko - w porządku. - powiedziała stosunkowo cicho, dziwiąc się samej sobie, że pozwoliła mu wyjść, kiedy prawdopodobnie jest na jakichś prochach. W momencie, w którym wstawał z podłogi ona także się podniosła. Automatycznie wyszła za nim na korytarz - kultura nakazywała jej odprowadzenie gościa choć do drzwi.

Ona za to zaśmiała się cicho i poszła za całą gromadką. Dłonie splotła za plecami, a buźka ponownie nabrała niewinnego i niesamowicie uroczego wyrazu. Aż brakowało tylko jakiejś dziecięcej piosenki wydobywającej się z jej ust. No i ci, którzy jej oczekiwali nie zawiedli się.
- London bridge is falling down, falling down, falling down...
Aż zaczęła podskakiwać w rytm, aż opuściła budynek.

[zt]

Wpadł do mieszkania niczym torpeda, jednak gdy zauważył coś tam robiącą Lily, uspokoił się, próbując ukryć to że biegł.
-Ohayo, Lily-chan.. wróciłem, mogę prosić o szklaneczkę wody?
Powiedział i oparł się o ścianę, teraz ściągnął buty, gdy tylko udało mu się wynormować swój oddech.

Dziewczyna siedziała na łóżku, zatopiona w lekturze książki.
- Cześć Shinsuu, stało się coś? - podniosła wzrok znad książki. Ukrycie tego, że biegł nie do końca mu wyszło, Lily jedynie zlustrowała go wzrokiem. Słysząc prośbę chłopaka z jej ust wyrwało się krótkie "mhm" i po odłożeniu książki wyszła do kuchni. Wróciła po chwili ze szklanką wody, podając ją chłopakowi.
- No więc? - kontynuowała swoje pytanie sprzed kilku minut.