Centrum handlowe

Dostrzegł zamazaną, acz znajomą sylwetkę Kisaragi'ego.
Uniósł powoli dłoń w powitalnym geście, mrużąc oczy by nieco wyostrzyć wzrok przez tę krótką chwilę.
- Konnichiwa Tadayoshi-kun. Hisashiburi ni!*
I zaraz wskazał mu dłonią gabinet.
- Muszę sobie załatwić badanie wzroku, i nowe okulary. Poprzednie uległy zniszczeniu w wypadku o którym Ci wspomniałem.

*Dawno się nie widzieliśmy!

Uśmiechnął się szeroko na widok machającego do niego Kamuro.
"Jeżeli to jakaś jego sztuczka, żeby mnie zmylić, to bardzo proszę, a jeżeli po wypadku mu się poprzestawiało w głowie i szczerze jest miły, to tym lepiej - będę miał mniejsze wyrzuty sumienia" pomyślał Tanaka, odpowiadając pozdrowieniem, na pozdrowienie.
-Nie wyglądasz najgorzej. Ta blizna dodaje ci nawet uroku.-powiedział miłym głosem, pokazując na bliznę na podbródku Ishigami'ego.
-Niech nie czekają zatem zbyt długo na ciebie. -dodał, kiedy Kamuro napomknął o badaniu okulistycznym.

Skinął głową z uśmiechem, chowając rękę do kieszeni. Po chwili odwrócił się w stronę gabinetu.
- Chodź do środka, porozmawiamy.
I wszedł do wnętrza. Najpierw poddał się badaniu wzroku, by dokładnie stwierdzono jego wadę - czy aby się nie pogłębiła.

Kisaragi w milczeniu wszedł do środka za Kamuro.
Gdy ten skierował się na badanie, Kisaragi zajął wygodnie miejsce w poczekalni, oczekując powrotu Ishigami'ego z badania.
Na jego słowo odpowiedział jedynie twierdzącym kiwnięciem głowy.
W pewnym momencie, po raz kolejny zawibrowały mu jajka. Wibracja była, krótsza, więc odnotował, że to tylko sms.
Wyciągnął telefon. Uniósł brew w lekkim zdziwieniu, kiedy zobaczył od kogo ta wiadomość.
"O co Ci tym razem chodzi?" pomyślał, chowając telefon.
-Poczekamy, zobaczymy. -powiedział już na głos.

Gdy stwierdzono dokładną wadę wzroku, i podano mu okulary do przymiarki, kobieta zapytała Ishigamiego o nazwisko. Zakładając okulary odparł jej...
- Fujibayashi.
Zerknął przy tym porozumiewawczo na Kisaragi'ego.
Poprawił kwadratowe okulary na nosie, i pokiwał głową. Właśnie tego brakowało jego twarzy. Podszedł do kasy, i zapłacił za cały zabieg.
Ruszył w stronę Tanaki.
- Co mnie ominęło jak leżałem w szpitalu? Nasz wspólny przyjaciel narozrabiał?

-Hmm, od czego by zacząć. -odparł spokojnie.
-Pomijam oczywiście fakt, że ciągle wywiązuje się ze swoich obowiązków ponad miarę, to nie wykonał jakiś nadmiernie niebezpiecznych ruchów... No może z wyjątkiem epidemii, ale nie ma dowodów w tej sprawie. -mówił, unikając mówienia wprost, nie chciał, żeby postronne osoby zbyt dużo zrozumiały z tej rozmowy.
-Aha. Wysłał mi nawet kartkę z życzeniami, choć nie uprzedzałem go o wizycie. -dodał już nad wyraz enigmatycznie.
-Niezłe oprawki. -dodał, wstając z krzesła.
Podszedł teraz bliżej Kamuro.
-Dokąd teraz, Kyo?-spytał z uśmiechem.

Spojrzał na Tanakę, poprawiając charakterystycznym ruchem okulary na nosie.
Nietrudno było domyśleć się, co teraz Kamuro miał w głowie.
Nareszcie jestem kompletny. Stracić okulary, to jak stracić rękę.
- Przejdźmy się, Tadayoshi-kun. Muszę się - zdaje się, sporo dowiedzieć. Bo przy aktualnej sytuacji nie wiem, czy wcześniej ułożony przeze mnie plan nadal ma rację bytu.
Powiedział to na tyle cicho, by nie usłyszeli go pozostali obecni w środku.

-Zgadzam się. Mamy dużo sprawo do omówienia. -przytaknął Ishigami'emu.
Zaczął iść w stronę prawie pustej kawiarni nieopodal. To było w tym momencie najlepsze miejsce.
Na tyle spokojne, żeby móc swobodnie rozmawiać i na tyle na widoku, aby ich rozmowa i spotkanie nikomu nie wydały się podejrzane.
-Tutaj powinno być dobrze. -powiedział, kiedy już zajmował miejsce przy wolnym stoliku.

Usiadł bez pośpiechu naprzeciw Tanaki'ego, poprawiając kołnierz koszuli. Zaraz też podsunął palcem okulary wyżej na nos.
Wreszcie odezwał się zniżonym głosem.
- Sądząc o tym, że wspomniałeś o epidemii, wprowadziłeś plan w życie?
Zapytał powoli. Starał się wyglądać przy tym naturalnie, jakby rozmawiali o pogodzie.

-Nie. Epidemia wybuchła, nim jeszcze zdołałem realizować swój plan. -odparł zgodnie z prawdą Kisaragi.
-Podejrzewam, że ma to coś wspólnego z działaniem Kiry. Oczywiście w lwiej części powodem śmierci jest zawał lub samobójstwo. -kontynuował.
-To nie ma pewności, czy powodem śmierci nie może być również choroba.
Kisaragi podrapał się po głowie, jakby zastanawiał się teraz nad czymś bardzo ważnym.
-Nie zastanawiałeś się, czy twój wypadek to nie efekt działania Kiry? Może rodzaj ostrzeżenia?-spytał w kóncu.

Spojrzał na Kisaragi'ego wzrokiem pod tytułem "Are you fuckin kidding meh?"
- Ostrzeżenie? A zauważyłeś żeby Zabójca kogokolwiek ostrzegał? Nie. Gdyby to była jego sprawka, już bym nie żył. Z resztą, według tego co Ci powiedziałem - notes ZABIJA. "Człowiek, którego imię zostanie wpisane do notesu umrze". A więc, gdybym został zapisany, teraz rozmawialibyśmy przez wieko trumny. No, chyba że pokierowałby kierowcą tak, by mnie potrącił, ale wtedy kierowca już by nie żył, a dalej wypłaca mi odszkodowanie.
Rozciągnął się, i oparł wygodnie, poprawiając okulary.
- Wystąpię w telewizji, jako prawdziwy Kira. Sfałszujemy najpierw kilka śmierci w więzieniach - tak by były w moim stylu. Następnie we współpracy z telewizją udamy włamanie do zabezpieczeń, i na sam przekaźnik. W gruncie rzeczy - byłbym w stanie to zrobić i bez współpracy, ale wolę działać na waszych zasadach. Następnie puścimy nagranie mnie, z zasłoniętą twarzą.

"Dlaczego tak otwarcie mówi mi o propozycji współpracy? Słusznie zauważył, że to, co zamierza zrobić mogłaby z powodzeniem zrobić jedna osoba. Czemu zatem tak otwarcie przedstawia mi plan?
Może chce, abym skupił się na wykonaniu planu i po części patrzeniu mu na ręce, przez co przeoczę to co najbardziej oczywiste - moment zdobycia notesu.
Albo też jestem mu teraz przydatny i jest to gest dobrej woli?" myślał Kisaragi, nim w końcu przemówił.
-To bardzo dobry plan. Dodatkowo Kira poczuje się podwójne osaczony. -mówił spokojnie.
-Powiedzmy, że przesłałem mu wiadomość, która z pewnością wyprowadzi go z równowagi.-dodał po chwili Tanaka.
Potarł teraz podbródek, niewerbalnie pokazując, że już zgodził się na wzięcie udziału w tym przedsięwzięciu.
-Jak zatem chcesz to zrobić?

Pewnie teraz szuka haczyka. Cóż, na próżno się doszukujesz, Kisaragi-kun. Haczyk jest wetknięty tak głęboko, że nawet ty go nie odnajdziesz. Z resztą, i tak Ciebie to nie dotyczy.
- Zmontuję wiadomość w taki sposób, by nie była jednoznaczna. W ten sposób odkryjemy jego faktyczne nastawienie do prawdziwego Kiry. Jeżeli traktuje mnie jak rywala, będzie próbował wyśledzić skąd jest włamanie. Natomiast jeżeli mnie podziwia, będzie chciał nawiązać ze mną kontakt. I tak i tak zdobędziemy cenne informacje. Na czas puszczania nagrania będziemy przechwytywać wszystkie adresy kart sieciowych łączące się z telewizją.
No, ciekawe Panie Tadayoshi czy doszedłeś do podobnych wniosków co ja, odnośnie Zabójcy. Sakura TV dużo stracili podczas mojej działalności, i zginęło wielu ich prezenterów podczas przekazywania wiadomości od "Kiry". Teraz na pewno uważnie sprawdzaliby każdą od niego wiadomość. A więc skoro nadał jedną z nich, istnieje około 31,7% szansy że infiltruje telewizję od środka.
Poprawił okulary, zamawiając przy okazji kawę cappuccino.

"Bardzo dobrze opracowany plan. Jeżeli tylko Kira połknie haczyk, pozwoli to zdobyć nam przewagę, dodatkowo uzupełniając tę pogmatwaną łamigłówkę, którą tworzą te wszystkie, zbieżne często informacje" pomyślał.
-Powinniśmy zatem zacząć od spreparowania informacji policyjnych. Nie powinienem mieć z tym wielu problemów. Możemy wykorzystać do tego stare raporty, z okresu, kiedy to TY prowadziłeś pamiętnik.-powiedział, unikając jednak kluczowych informacji, na wypadek, gdyby ktoś ich jednak podsłuchiwał.
-Włamanie do SakuraTV również nie powinno nastręczać problemów. Znaczna cześć pracowników tej stacji została zamordowana przez Kirę. Ci, którzy nadal żyją zbytnio się boją o swoje życie, żeby tym razem nagłaśniać wszystkie związane z nimi afery. -kontynuował.
-Problem stanowi natomiast fakt, że Kira na 85% jest pracownikiem tej stacji, pracującym, mówiąc najogólniej w dziale kadr - stąd tak precyzyjny dobór ofiar, po występie "prawdziwego Kiry" ostatnim razem. -tutaj zrobił pewną przerwę.
"Ciekawe czy, będziesz chciał teraz wiedzieć, skąd mam te informacje? Choć tak naprawdę to nie jest teraz istotne? Wspólnie i tak możemy osiągnąć więcej niż każdy z nas w pojedynkę... Przynajmniej na tym etapie" pomyślał Kisaragi, drapiąc się palcem po brwi.
-Wyemitowanie materiału oraz wyśledzenie adresów IP osób, które będą łączyć się ze stacją stanowi najmniejszy problem. Wystarczy tylko zmyślnie zaimplementowany spyware. -skończył w końcu Tanaka.

- By dodać nagraniu wiarygodności, porozumiemy się z więzieniem stanowym. Zsynchronizujemy zegarki, a w czasie nagrania wypowiem słowa "Za minutę i dwadzieścia cztery sekundy umrze więzień Takeru Ogawa w więzieniu stanowym, którego schwytanie rząd chciał utrzymać w tajemnicy przed Bogiem. Niech będzie to ostatecznym dowodem mojego powrotu.". Jak zapewne się domyślasz, Takeru Ogawa nie istnieje. Co innego powiedzą odbierający połączenie w więzieniu. Trzeba tylko dobrego aktora, który będzie w stanie dobrze udać przerażenie nagle padającym więźniem. Wybierzmy porę tak, aby więźniowie byli na spacerniaku. To doda nagraniu wiarygodności.
Oczywiście o współpracy z nami będzie wiedział tylko dyrektor Sakura TV, włamanie będzie autentyczne. Ale najpierw zdobędę od niego informacje o zabezpieczeniach. Dla niepoznaki użyjemy świeżo zakupionej karty sieciowej.
Mówiąc szczerze, również podejrzewałem że Zabójca pracuje w Sakura TV. Potwierdziłeś moje podejrzenia. Zakładając, że jest tak faktycznie, to wykonując manewr ze spywarem na 89% otrzymamy co najmniej jednego pracownika Sakury który będzie próbował zlokalizować moją kartę sieciową. Nawet jeżeli będzie ich więcej, i tak zawęzimy krąg podejrzanych. A podejrzewam, że ktoś kto wprowadził swoją wiadomość do Sakury będzie wiedział w jaki sposób ją lokalizować.
Oparł się wygodnie, poprawiając znów okulary. Po chwili odebrał cappuccino od ładnej kelnerki w kusej spódniczce, i zapłacił jej z napiwkiem.

-Plan ten ma jednak jeden minus. -zaczął spokojnie Kisaragi.
-Wymagać będzie ścisłej kooperacji między nami, dyrektorem SakuraTV oraz szefostwem więzienia. Jeżeli któryś z tych elementów nawali Kira może się zorientować, że to tylko mistyfikacja. Jest oczywistym, że musimy działać incognito, co wiąże się z tym, że, przyjmując najgorszy scenariusz, jeżeli zostaniemy ujęci nie będę w stanie wyciągnąć nas z tego bez szwanku. W najgorszym wypadku odpowiemy za włamanie i kilka innych przestępstw. -kontynuował spokojnym tonem.
-Za kratkami pozostanie czekać nam jedynie aż Kira się nas pozbędzie za to, że chcieliśmy z nim igrać. -skończył.
Mimo swoich słów był nad wyraz spokojny, jakby wiedział, że ich duet nie pozwoli sobie na coś takiego jak błąd.

Uśmiechnął się. Tylko czekał na tę chwilę.
- I właśnie tu wchodzi do gry policja japońska, która przecież zwolniła mnie tylko po to, bym schwytał Zabójcę. Umowa to umowa. A skoro mnie zwolnili, znaczy że dostarczą mi konieczne środki, bo po prostu NIE MAJĄ innej opcji. Jeśli chcą go schwytać, muszą ze mną współpracować, bo inaczej stoją w miejscu.
I to mówiąc napił się cappuccino, po czym poprawił okulary.
- Żaden z nas nawet nie musi wchodzić do Sakury. W sumie, rozważałem czy nie można by stworzyć mistyfikacji L, który załatwiłby to bez zbędnych pytań.

-L powiadasz? -Kisaragi zdawał się teraz głęboko analizować sytuację.
-Chcesz prowadzić podwójną grę? Z jednej strony, przyjmijmy ja, wcieliłbym się w rolę L, aby wymusić na Policji dokładnie to, co jest nam potrzebne do właściwego działania, a Ty w tym czasie wcieliłbyś się w swoją dawną rolę Kiry? Czy dobrze Cię zrozumiałem? -pytał, systematyzując wszystkie dotychczasowe informacje.
-Jak jednak mamy przekonać Policję o prawdziwości L, kiedy najwyższe władze Wydziału Śledczego najpewniej wiedzą o śmierci prawdziwego L... Chociaż... -tutaj Kisaragi przerwał, w jego oku pojawił się pewien błysk.
-To może się udać. Nie powinno być wcale takie trudne, przekonanie innych, że L nadal żyje. W końcu jako najlepszy detektyw świata mógł jedynie sfingować swoją śmierć, żeby zniknąć ze świecznika. Działanie poza sceną wydarzeń mogłoby przynieść jedynie korzyści. Takie tłumaczenie byłoby również sensowne dla wszystkich władz. -powiedział, po krótkiej przerwie Kisaragi.
Cały ten czas przyglądał się Ishigami'emu. Próbował go przejrzeć.
Mimo wszystko nie potrafił go rozgryźć. Miał dziwne wrażenie, że Kamuro od początku prowadzi podwójną, albo nawet potrójną grę.

Na słowo "najlepszy" parsknął śmiechem. I śmiał się dobrą chwilę. Śmiech był autentyczny, nie udawany.
Z trudem opanował się i wykrztusił wreszcie...
- No, najlepszym to bym go nie nazwał. Hehehehe... Wykiwanie go było dziecinną zabawą. No, chyba że faktycznie żyje i działał gdzieś z ukrycia. Tak czy siak, można faktycznie ich nieźle wrobić. Jeśli przejrzałeś akta sprawy, to możesz po prostu podsunąć, że przyczyniłeś się do schwytania mnie. I nie powiem, przejęcie funkcji L byłoby dla nas bardzo korzystne. O ile tylko dobrze to rozegramy.
Napił się znów, i poprawił okulary.
- Ale tak. Właśnie taką podwójną grę mam na myśli. Powiem Ci szczerze: Podszywając się pode mnie - spartaczyłeś na całej linii. Było to cholernie nienaturalne, i nie w moim stylu. Przede wszystkim, twoje otwarte potępienie działalności Zabójcy było czystą głupotą. Naraziłeś mnie tylko na niepotrzebne niebezpieczeństwo, i że jeszcze żyję to jest cud. Dlatego właśnie muszę naprawić to co ty schrzaniłeś.
Mówił to bez szczególnej irytacji. Raczej brzmiało to jak rada.

-W ostatecznym rozrachunku otrzymany efekt był korzystny... ale masz rację, zbyt słabo przygotowałem się do odegrania ciebie. -odparł Kisaragi, mimowolnie się uśmiechając.
-Co zatem proponujesz? Wiadomość od L możemy wystosować w stosunkowo krótkim czasie. Im szybciej zdobędziemy przychylność moich przełożonych, tym szybciej będziemy w stanie wdrożyć dalszy plan działań. -kontynuował.
-Szef SakuraTV jest człowiekiem pazernym. Na dodatek obawia się Kiry. Przekonanie go do wzięcia udziału w tej całej maskaradzie, nawet przy wsparciu "L" może nie wypalić. Co jeżeli ten człowiek stchórzy lub co gorsza puści parę z ust? -spytał, starając się spojrzeć na daną sytuację z różnych stron.
Wiedział, że wspólnie z Kamuro muszą rozważyć wszystkie możliwości.

Uśmiechnął się znów.
- No właśnie, Tadayoshi. No właśnie. On jest człowiekiem pazernym. Wiesz jak olbrzymią oglądalność miałoby Sakura TV przez czas nadawania wiadomości od PRAWDZIWEGO Kiry? On zobaczy w tym okazję. Jedyne co trzeba zrobić, to powiedzieć mu prawdę. Zmodyfikowaną, ale prawdę. Jeśli puści parę z ust, to tym lepiej dla nas. Bo wtedy znów nagranie zyska na wiarygodności, i Zabójca na pewno tego nie przegapi.
Przedstawił swoją koncepcję, i napił się, poprawiając okulary.
I co ty na to, Kisaragi? Rozumiesz już dlaczego z taką wprawą manipulowałem ludźmi jako Kira? Gdybym tylko dostał notes w swoje ręce... Wtedy dopiero byłaby zabawa. Nie mógłbym go z początku używać. Najpierw musiałbym zwalić winę na kogoś innego. A zabijać musiałbym bardzo, bardzo ostrożnie. I najzabawniejsze, że wcale nie zacząłbym od Ciebie, Tanaka. Ty masz potencjał. Jest dla Ciebie miejsce w moim idealnym świecie.
- Najtrudniejsze będzie przekonanie policji do udziału L w akcji. Reszta to bułka z masłem. Zabójca jest w szachu. Trzeba tylko postawić mat.

-Wbrew pozorom to nie powinno być takie trudne. Policja jest w ciężkiej sytuacji. Władze i społeczeństwo w ogóle żąda rezultatów. Pojawienie się L, który w końcu zdecyduje się na pomoc Wydziałowi będzie przyjęte z ulgą. -odpowiadał Kisaragi.
-W zwykłych warunkach mogliby wykazywać się dużą powściągliwością. Jeżeli jednak przedstawimy im, choć podstawo dowody na to, że L jest prawdziwy, nie powinno być problemów z nawiązaniem współpracy.
Tanaka przeciągnął się teraz nieznacznie.
"Zależy Ci na wejściu w kontakt z Kirą. Nie jesteś typem osoby, która lubi przegrywać. Nie zdziwiłbym się, gdybyś po kontakcie z Kirą odpowiedni nim zamanipulował, aby w ostatecznym efekcie przejąc jego Notatnik i pozbyć się niewygodnych ci osób, nie wzbudzając podejrzeń...
Pasuje mi to. Dopóki będę miał cię na oku, wszystko powinno iść zgodnie z planem... W krytycznej sytuacji będę pewnie musiał interweniować, abyś nie wszedł ponownie w posiadanie Notesu - teraz to jednak nie jest sprawa priorytetowa" pomyślał tylko Kisaragi, splatając dłonie za głową.
-Zacznijmy w takim razie od wystosowania wiadomości od "L". -powiedział w końcu, podsumowując już swoje dotychczasowe wypowiedzi.

-Nic nie stoi na przeszkodzie, abyśmy zmienili miejsce pobytu. -odparł Kisaragi, starając się nie pokazywać po sobie żadnych emocji, choć w tej sytuacji było to trudne.
-Jednak, jak dobrze Cię zrozumiałem, zależy nam na czasie, tak? -spytał, patrząc na Kamuro.
-Myślę, że jestem w stanie jeszcze dziś przygotować tak ową wiadomość... Ale dokończymy te rozmowę za kilka chwil. -skończył, wstając od stolika.
Uprzejmie ukłonił się kelnerce, po czym wyszedł z kawiarenki, czekając już na zewnątrz na Kamuro.

On dopił natomiast cappuccino, i wstał powoli od stolika. Poprawił mankiety koszuli, i niebieski krawat, po czym ruszył do wyjścia spokojnie. Poprawił również okulary na swoim nosie, po czym zaraz przy wyjściu, gdy tylko znalazł się niedaleko Kisaragiego, powiedział cicho...
- Mamy mniej niż miesiąc. Jak dobrze wiesz, Zabójca zapowiedział że zacznie masakrę rządowych, i nie mam powodów by mu nie wierzyć. Nie możemy iść do mojego domu. Masz jakąś propozycję?