Melina na zadupiu

Stary, opuszczony przez prawowitych mieszkańców budynek, teraz lubiany przez wszelakich włóczęgów.

Było to właściwie, jedno z niewielu miejsc, gdzie przebywał, kiedy nie miał co ze sobą zrobić. Wszedł do środka budynku, oczywiście w beczce palił się ogień, wszędzie porozrzucane stare gazety, usiadł na parapecie, opierając plecy o futrynę okna, a rękę o , w połowie wybitą szybę.
-Muszę jakoś zarobić.
Powiedział cicho, i uderzył zaciśniętą pięścią w ów szklany twór, który rozwalił się i spadł bezwładnie w dół, po czym rozbił na jeszcze mniejsze części, uderzając o betonową powierzchnię chodnika.

Dziewczyna stanęła przed budynkiem, lustrując go równocześnie wzrokiem. Co prawda spodziewała się podobnego miejsca, mimo wszystko nie przywykła do widoku tego typu budynków. Niepewnie skierowała się do "drzwi", które wisiały na jednym, zardzewiałym zawiasie, wydając niesamowite skrzypienie. Weszła do środka, lustrując zniszczone pomieszczenie z obdartymi ścianami i walającymi się wokół gazetami i innego typu śmieciami. Przeszła przez swego rodzaju hol, rozglądając się po całym budynku.

Nie przejął się skrzypieniem, które usłyszał na dole, ukruszył resztę szyby, po czym wystawił nogi za okno, machając nimi wesoło. Śmiał się przy tym jak dziecko, nie przejmując wcale skutkiam, gdyby w tym momencie wypadł. Można powiedzieć że jego zachowanie było podobne, do tego kiedy był naćpany. Wyjął z kiszeni nóż, po czym przejechał nim po wewnętrznej stroni ręki, zostawiając nieciekawy ślad, który powoli się rozlazł, wylewając czerwone morze, gęstego płynu, przez innych zwanego krwią.

Dziewczyna dalej chodziła po pomieszczeniach, nie znajdywała w nich jednak nic ciekawego, a raczej nikogo - w gruncie rzeczy szukała chłopaka, dzięki któremu tu trafiła. Weszła do kolejnego pomieszczenia, w końcu znajdując obiekt swoich "poszukiwań". Chłopak siedział na parapecie z nogami za oknem. Z jego ręki spływała krew, w drugiej dłoni trzymał nóż. Nie wydawał się jednak martwić tym faktem, przeciwnie - był dość spokojny. Podeszła do niego szybkim krokiem, a obcasy stukały głośno o podłogę. Chwyciła go za zakrwawioną rękę, brudząc nią swoją własną, ale nie zwracała na to w tym momencie uwagi.
- Co ty wyprawiasz?! - spytała głośno, a w jej głosie usłyszeć dało się nutę zdenerwowania.

-Bawię się, zabronisz mi ?
Wykonał gwałtowny ruch, a jego mokra ręka, wysunęła się z jej dłoni, wyglądało to dośc krytycznie, gdyż przez chwile mogło się zdawać że chłopak spada.
-Nie pomyślałaś, że jeżeli za mną przyszłaś w takie miejsce ,mogę zrobić coś z twoją osobą, kochanie?
Wyszczerzył zęby, i nogi zarzucił do pomieszczenia, powoli stając na nie, czyżby miał jakieś plany, związane z jej osobą?

- Świetne masz "zabawy" - mruknęła ironicznie, kładąc wyraźny akcent na ostatnie słowo zdania. Odeszła niewielki krok do tyłu, odruchowo łapiąc się za nadgarstek.
- Nawet jeżeli, raczej nietrudno będzie mi się obronić. - stwierdziła chłodno, patrząc prosto na niego i przypominając sobie sytuację z kawiarni sprzed zaledwie kilkunastu minut. Oparła się o ścianę, krzyżując ręce.

-Szanse można wyrównać..
Powiedziawszy to , wysunął język z ust, liżąc po tym ostrze noża, a następnie wykonując pchnięcie w powietrze, powoli ruszył ku dziewczynie, jednak nóż upuścił, czyli nie miał złych zamiarów.
-A jak bym spróbował? Zabiła byś mnie?
Wyszeptał cichutko, zbliżając się do niej bardziej, prawą, zakrwawioną rękę, oparł o jej podbrzusze, a druga natrafiła na jej policzek, zmysłowo go " molestując".

Dziewczyna mrugnęła kilkukrotnie oczami. Miał zamiar jej coś zrobić? Pchnął jedynie ostrzem w powietrzu, jednak nie zmieniało to faktu, że dziewczyna odczuła zaskoczenie pomieszane ze strachem - doskonale wiedziała, że byłby do tego zdolny. Strach uleciał jednak z głuchym uderzeniem ostrza o podłogę.
- Może. - powiedziała cicho, ale pewnie. W rzeczywistości wiedziała, że tak naprawdę nie zrobiłaby tego, ale nie dała tego po sobie poznać. Złapała za nadgarstki chłopaka, odsuwając od siebie jego ręce.

Na nic były jej próby, pchał łapska do przodu, nie licząc się z konsekwencjami, jednak po chwili ustąpił. Padł na ziemię, do pozycji siedzącej, jednak nie chciał on zwyczajnie usiąść, złapał nóż, po czym powstał gwałtownie ,rzucając się w stronę dziewczyny. Nie chciał jej jednak zrobić krzywdy, jedynie przybić do ściany i przystawić nóż do gardła tak by choć trochę była wystraszona. Z wystraszonych łatwiej wszystko zdjąć, a to było by mu na rękę.
-Czemu udajesz taką niedostępną? Wezmę sobie wszystkie twoje wdzięki, jeżeli nie chcesz się nimi podzielić.

Z gardła dziewczyny wyrwał się krzyk zaskoczenia. Nie zdążyła odskoczyć, więc po chwili stała przygwożdżona z nożem na gardle. Wyprostowała się, przyciskając swoje ciało jeszcze bardziej do ściany. Przez ułamek sekundy na jej twarzy widoczny był strach, jednak po chwili zniknął on pod maską spokoju, która wyszła Lily niezgorzej. Jedynym uwidocznieniem jej prawdziwych emocji były jednak drżące dłonie, jednak nie zauważyła tego, co za tym idzie - nie starała się ich opanować.
- Odsuń się ode mnie - powiedziała przez zaciśnięte zęby, kopiąc go w nogę dość mocno.

Teraz narrator składa gratulację panience Lily! Kopnięcie spowodowało lekkie drganie, a chłopak nie poczuł bólu, wielu zapytało by jak to!? Tajniki Muay Thai, ha, jedynie lekko drgnął, przez co na gardle dziewczyny zrobiła się powierzchowna kreska, złapał ją jedną ręką za włosy, a nóż tym razem przycisnął w bardziej czuły punkt niż samo gardło, mianowicie na zakończeniu szczęki.
-A teraz grzecznie i spokojnie, zdejmiesz ubranka, a jak nawet mnie uderzysz, sama siebie zabijesz, dajesz kochanie.
Czubek metalowego narzędzia przycisnął do jej skóry, jednak nie za mocno, wiedząc jakie obrażenia mógł by zadać, a tego chyba ni on, ani ona nie chciała, w końcu był ćpunem, nie mordercą, a ona porządna obywatelką.

Dziewczyna popatrzyła na chłopaka. Jedynie drgnął, co jej nie pomagało, a wręcz odwrotnie. Czując, jak nóż przecina jej skórę na gardle znieruchomiała. Przybliżyła się do ściany najbardziej jak to było możliwe, odchylając głowę w tył w miarę możliwości, żeby nie dotykać ostrza. Przełknęła ślinę nieświadomie, gorączkowo myśląc co robić. Zebrała w sobie wszystkie negatywne myśli, które po chwili uzewnętrzniła łzami. Chciała odwrócić jego uwagę choć na chwilę, chociaż podświadomie wiedziała, że to nic nie da.
- Z... zostaw mnie - powiedziała z trudem łapiąc oddech i nadal łkając. Łzy płynęły jedna za drugą.

-Jak tego nie skończysz, i nie zaczniesz wykonywać poleceń, będzie jeszcze gorzej, a jak widziałaś, jestem miłym chłopcem.
Nóż powoli przycisnął, wciąż trzymając ją za włosy, co zapewne też trochę bolało. W takiej sytuacji, przydała by się po prostu trzecia ręka, głupie ograniczenia ![xd]. Dziewczyna mogła odczuć zimno, ciągłe zahaczanie o jej skórę, w tamtym miejscu, co było spowodowane ciągłym poruszaniem noża, jednak nie oddalał się na tyle, by ta mogła uciec.

Syknęła cicho z bólu, odchylając lekko głowę w stronę, po której chłopak trzymał ją za włosy. Nadal płakała, poza tym zaczęła drżeć.
- Puść mnie już - powiedziała cicho, niemalże szeptem. W jej głosie nie było słychać jednak takiej determinacji jak przedtem, a jedynie bezsilność. Zdawało się, że nie miała siły już się stawiać. Gdyby tylko ją puścił, osunęłaby się na ziemię.

Nagle chłopak stanął w bezruchu, cofnął powoli swoją rękę, by nożem nic nie rozkwasić na ciele dziewczyny, po czym przyłożył ją do klatki piersiowe, jego ciało opadło bezwładnie, a dla dziewczyny mogło się zdawać że nóż zawisł w powietrzu, jednak po chwili spadł, wbijając się prosto w lewą część podbrzusza chłopaka, ten jedynie syknął głośno, łapiąc się za ranę, jednak owego narzędzia nie wyciągnął, bo wciąż kierował się zdrowym rozsądkiem, wyciągnięcie powiększyło by krwotok, a dzisiaj już wystarczająco dużo krwi, stracił, przez swoją własną głupotę.
-Idź..
Szepnął cicho, po czym jego powieki opadły, najwyraźniej ze zmęczenia, jednak po chwili je otworzył, czyli żył, wciąż, jaka szkoda, nie Lily?

Dziewczyna osunęła się po ścianie na podłodze, bezwiednie dotykając miejsca, w którym przed chwilą znajdował się nóż. Wszystko działo się szybko; dziewczyna zamknęła na chwilę oczy, a potem chłopak miał wbity nóż w podbrzusze. Dziewczyna zacisnęła powieki i otuliła się ramionami, jakby chcąc zasłonić sobie ten widok. Chłopak kazał jej iść, podniosła się więc z podłogi. Nie miała jednak siły, aby ustać na nogach, oparła się więc o ścianę chwiejnie, nadal drżąc.

Dość dobrze zbudowane ręce chłopaka, zawiodły go aż do schodów, po których dosłownie zjechał, kolejne nie fortunne zdarzenie, gdyż głową obił schody, co spowodowało rozbicie głowy, jak by miał za mało urazów, teraz po prostu przestał się ruszać, stracił przytomność, znów , jak ktoś taki, może mieć większe plany na przyszłość, jeżeli nie potrafi nawet zgwałcić jakiejś małolaty?

Dziewczyna przeszła wolno przez pokój, trzymając się ściany. Z uwagi na wysokie buty prawie co krok się potykała, jakimś cudem jednak unikając upadku. Opuściła pomieszczenie, kierując się w stronę schodów, nadal idąc przy ścianie. Tuż przy schodach zachwiała się, łapiąc za poręcz. Zauważyła, że chłopak leży nieprzytomny, usiadła więc na schodach. Nie sprawdziła jego stanu; drżącymi dłońmi sięgnęła do torby i wyciągnęła telefon, po czym zadzwoniła na pogotowie.
Karetka przyjechała po jakimś czasie, pakując obydwie znalezione osoby do karetki.

Mimo że z miejscem wiązało się negatywne przeżycie, to wrócił tutaj. Trzymał się za podbrzusze, jak gdyby to miejsca bardziej przypominało mu o jego bólu, który nie ustawał, jednak to oznaka że się goi, prawda? Gdy wszedł na górę, rozejrzał się dokładnie po pomieszczeniach, jednak nie zastał tutaj nikogo,lepiej dla niego. A gdzie jest ten mały podły potworek...? Coś go nie widział ostatnio, trudno, nie jego problem. Usiadł przy starym stole, który ledwo co utrzymywał się na spróchniałych nogach, rozsypał tabletki, po czym powoli zaczął je zgniatać nożem, oraz dzielić na różne "grupki". Sam nie wierzył że uda mu się cokolwiek zdziałać, jednak nie ma efektu, bez rozmaitych prób.Gdy zakończył wszystkie czynności, powstał, zaczął przeszukiwać liczne szafki, a to co z nich wyjął to torebeczka na suwak, z guzikami, dokładnie taka w jakiej trzyma się takiego rodzaju prochy, kartkę, i długopis.Na kartce napisał krótką informację, gdyby jednak jego dzieło trafiło do kogoś innego , niż jego samego.
'Dwadzieścia pięć gramów, zmieszane z dziesięcioma, w porywach dwunastoma litrami jakiejkolwiek cieczy, działa morderczo. Alkohol nie neutralizuje działanie proszku.'
Włożył go luźno do kieszeni, po czym usiadł na oknie jak samobójca, tak jak wtedy. Co on właściwie chciał osiągnąć, tego sam nie wiedział.Na razie poczeka sobie tutaj, może jakieś towarzystwo mu się trafi.

Po dłuższym czasie zebrał się, sprawdził czy wszystko ma przy sobie, i zarzucił nogi z powrotem do pomieszczenia. Nogi powoli poprowadziły go do schodów, przejechał ręką po poręczy, po czym skierował się ku dołowi. Zatrzymał się jeszcze przy plamie swojej włąsnej krwi, i uśmiechnął szeroko z nieznanego powodu.

Wlazł niepewnie, rozejrzał się trzymając w rękach dwie kartki. Zwinął je i schował do kieszeni spodni, po czym poszedł po schodach do góry. Pokręcił się tutaj, tam, tutaj.. Podszedł tutaj, jeszcze tu, popatrzył w następnym miejscu, pomajstrował... W końcu usiadł na parapecie i spojrzał w dół. Ciekawy widok - jednak śmierci swojej nie chciał . Ale jeśli to była serio kafejka Kiry? Starał się o tym nie myśleć. Mruknął cichutko i ruszył w dół. Pochwycił jakiegoś kijka i zaczął się nim bawić...przednia zabawa. W końcu ruszył w jakimś nieznanym kierunku.
[z/t]