Melina porywaczy

Mała zatęchła nora gdzie ukrywają się porywacze....


********************
Pod budynkiem zatrzymał się samochód, wysiadło z niego dwóch facetów, jeden wyciągną za sobą związaną dziewczynę, przerzucił ją przez ramie i wniósł do pomieszczenia, posadził na krześle i odkleił jej taśmę z ust. Drugi z porywaczy zajął się ukryciem auta i wszelkich śladów.

Przez całą drogę samochodem Mitsuki nie mogła uwierzyć, żeto akurat ją spotkało. Bała się tego, co będzie potem i tego, co mogą zrobićjej porywacze. Gdy samochód stanął ciarki przeszły jej po całym ciele. Pochwili klapa bagażnika się otworzyła i jeden z nich wyciągnął ją. Dziewczynastarała się jakoś wyrwać, mimo że doskonale wiedziała, że nie ma żadnych szans.Porywacze byli od niej o wiele silniejsi i było ich dwóch. Nie było opcjiucieczki, mogła jedynie czekać na dalszy rozwój wydarzeń. Chciała płakać, alenie mogła pokazać im swojej słabości, bo wtedy niewątpliwie po częściosiągnęliby swój cel. Gdy jeden posadził ją na krześle nie była w stanie nawetna niego spojrzeć, natomiast on oderwał jej z ust taśmę, czemu towarzyszyłprzeokropny bul. Modliła się tylko o jakiś ratunek. Zaczęła wołać pomocy mając nadzieję,że ktoś jednak ą usłyszy.

Kiedy dziewczyna zaczęła krzyczeć mężczyzna odruchowo uderzył ją dość mocno w twarz, dziewczyna spadła z krzesła na brudną betonową podłogę, porywacz nie miał zamiaru bawić się w "dobrego wujka".
-Zamknij się suko!
Mężczyzna stał nad dziewczyną, jedną nogę postawił na szyi dziewczyny.
-Co wolisz...szybką czy powolną śmierć?
Drugi z porywaczy wszedł do zatęchłego pomieszczenia, wziął kartkę, jakąś gazetę, nożyczki i klej. Usiadł przy stoliku i zaczął tworzyć "list" z liter wyciętych z gazety, wszystko robił w rękawiczkach. Po dwudziestu minutach skończył i opuścił pomieszczenie.

Mitsuki leżała skulona na podłodze. Wiedziała już, że zbytdobrze traktowana przez porywaczy nie będzie. Twarz ją bolała i piekła, gdyżuderzenie było bardzo mocne. Gdy porywacz postawił nogę na jej szyi wiedziała,że to już koniec.
- Co wam to da że mnie zabijecie – powiedziała przez łzynadaj nie patrząc na porywacza – policja prędzej czy później was dopadnie a jaknie ona to ktoś inny na pewno się wami zainteresuje.
Bardzo dobrze wiedziała, że te słowa nie spodobają sięstojącemu nad nią agresorowi, ale mimo niekorzystnej pozycji nie zawahała się ipowiedziała dokładnie to, co chciała. Bała się jedynie jak mężczyzna zareagujei jak bardzo negatywne będą tego skutki.

Mężczyzna zdjął nogę z szyi dziewczyny i kopnął ją mocno w brzuch, Mitsuki poturlała się pod zgrzybiałą ścianę, porywacz śmiejąc się podszedł do niej i podniósł ją do góry za włosy.
-Nie mam zamiaru cie zabijać, teraz nie mam ochoty
Puścił dziewczynę i odszedł, usiadł przy małym krzywym stoliku, czytał gazetę.

Mitsuki poturlała się pod ścianę i mocno o nią uderzyła.Brzuch bolał ją przeokropnie. Skuliła się w kłębek zastanawiając się, do czegoporywacze mogą się jeszcze posunąć skoro na razie jest traktowana w sposób takbrutalny i bolesny. Chciała uciekać i rozglądała się po pomieszczeniu szukającjakiegoś wyjścia jednak związane nogi komplikowały całą sytuację. Co jakiś czasspoglądała na bandytów błagając aby wydarzył się cud i wyszła z tego cało.

Szedł kawałek drogi aż w końcu był przed meliną. Samochód tam także stał. Podszedł do okna i spojrzał czy jest tam jego przyjaciółka. Była tam i leżała na ziemi. Zbytnio nie spodobało mu się to i zacisnął pięści. Schował się tak aby bandyci nie zauważyli go. Z torby wyciągnął swój bagnet i był już gotowy. Podszedł do drzwi i je leciutko uchylił tak aby nikt go nie usłyszał ani nie widział.

W tym czasie obaj porywacze grali sobie w karty. Jeden z nich przerwał grę i wyszedł z budynku krótko mówiąc by się odlać, gdy tylko wyszedł z budynku kątem oka zauważył jakiegoś typka który czaił się przy drugim wejściu. Zagwizdał dwa razy, a jego wspólnik ruszył do drzwi za którymi stał Naoki, pchnął drzwi jednocześnie celując w niego z broni.
-Co się tak czaisz dzieciaku?
Ten co wyszedł tylnym wyjściem zaszedł Naokiego od tyłu i uderzył go czymś w głowę.
-HaHa co za głupi smarkacz
Naoki został związany i zakneblowany, rzucili chłopaka obok dziewczyny i wrócili do gry w karty.

Occ:
HAHA Naoki coś ci nie wyszło

Usłyszała strzały i poderwała się do góry. Kiedy zobaczyła związanego Naokiego nie wiedziała już co ma o tym wszystkim myśleć. Przecież ten porywacz mógł go zabić. Zastanawiała się co będzie dalej.

Wszystko idzie zgodnie z planem. Wiedziałem, że się nie skapnął z tym scyzorykiem.
Poszturchał ręką lekko Mitsuki i pokazał jej na kieszeń. Starał pokazywać jej żeby wyciągnęła z jego kieszeni scyzoryk i przecieła sznury.
Mam nadzieje, że się skapnie o co mi chodzi.
Odwrócił się tak aby mogła wyciągnąć jakoś scyzoryk. Tak teraz czekał na resztę wydarzeń.

Kiedy zobaczyła scyzoryk w kieszeni Naokiego zrobiła wielkieprzerażone oczy. Nawet sobie nie wyobrażała, co zrobią porywacze, kiedy tozobaczą. Gdy usłyszała głos jakiegoś mężczyzny, który prowokował bandytówpowoli zaczęła się przysuwać w stronę Naokiego, aby wyciągnąć scyzoryk. Całyczas patrzyła na bandytów. Powoli wsunęła dłoń do kieszeni chłopaka, co niebyło proste gdyż miała związane ręce. Po chwili udało jej się wyciągnąć z niejscyzoryk. Teraz tylko czekała, aż oprych wyjdą zobaczyć, co dzieje się na zewnątrzżeby móc rozciąć węzły nie bojąc się, że któryś z nich to zauważy.

Jeden z mężczyzn spojrzał w kierunku drzwi, wziął pistolet i zaczął strzelać w ich kierunku.
-Wynoś się!
Drugi z nich nie ruszał się z miejsca, odpalił jedynie papierosa, w międzyczasie podmieniając karty.

Nie wiadomo skąd w pobliżu meliny znalazła się policja, porywacze szybko podbiegli do dziewczyny i chłopaka obojgu rozwiązali nogi i razem z nimi wyszli przed budynek jeden popchnął dziewczynę by szła a drugi zrobił to samo z chłopakiem, tylko kopnął go jeszcze w tyłek na "pożegnanie". Zaczął strzelać w chłopaka trafił kilka razy gdy ten nie wiadomo z jakiej przyczyny padał na ziemię. Porywacze uciekli.

Occ:
Mitsuki wolna
Naoki martwy