Stacja Metro.

Cała Japonia jest bogata w takie stacje. Ta jest jednak inna niż wszystkie, pomazane ściany, ledwo migoczące lampy. Metro wciąż przejeżdża przez tą stacje, jednakże nikt o zdrowych zmysłach na niej nie wysiada.
Dziwne że nikt jeszcze nie nakręcił tutaj jakiegoś horror'u, miejsce się świetnie nadaje.


~~~~
Powolnym krokiem przybył na stację, uważając je za miejsce idealne. Usiadł na starej ławce, wykonanej z plastiku. Zarzucił nogę na nogę, po czym uśmiechnął się delikatnie, sam do siebie. Właśnie takie schizy można zauważyć po ludziach, którzy sporo biorą.Przymknął oczy i nasłuchiwał.

Nie musiał nasłuchiwać zbyt długo, bo niedługo za zakrętem pojawiła się wysoka sylwetka jakiegoś studenta z prywatnego liceum. Choć starał się wyglądać na obojętnego, jego dłonie, wciśnięte w kieszenie, trzęsły się, zaś usta wyginały w chorym grymasie. Na widok mężczyzny przyspieszył kroku i... i jednak zrezygnował z tego co miał zamiar zrobić. Zawrócił kawałek i oparł się o ścianę, oddychając głośno. Tak, to psychiczne sapanie roznosiło się echem po stacji, urozmaicając scenę rodem z horroru.

Ręka chłopaka zawędrowała do kieszeni, wyciągnął z niej małą, szeleszczącą torebeczkę, wartą dla osoby takiego pokroju majątek. Aktualnie blond włosy chłopak powstał, po czym zrobił dwa kroki w kierunku chłopaka, wyglądał tak zabawnie, dobrze że on sam nie miał jeszcze takich drgawek. Zamachał torebką, patrząc wciąż na chłopaka.
-To wszystko może być twoje, wystarczy że masz telefon, jakieś ostre narzędzie i zrobisz coś dla mnie, co ty na to ?
Mruknął w jego stronę, a na twarzy chłopaka malował się debilny uśmiech, czekając na reakcję ucznia.

Czy trzeba tłumaczyć jak naszemu ćpunkowi zaświeciły się ślepia na widok torebki? Nie mógł udawać długo spokojnego, po prostu ruszył do nieznajomego blondyna z wyciągniętymi ramionami i głupkowatym uśmiechem. Wygrzebał z kieszeni najnowszy model komórki i kilka igieł. Niestety nie posiadał żadnego noża, no ale...
-Starczy, starczy?
Wymamrotał z nadzieją. Jak coś jeszcze ma kasę.

Dłoń odziana w staromodną, skórzaną rękawiczką zabrała telefon z jego ręki, otwierając klapkę i patrząc na ekran. Tapeta z anime, słodkie. Wybrał numer , chcąc sprawdzić stan konta. Woah, starczy na minutę rozmowy.
-Igły mi się nie przydadzą, jakieś pieniądze, sygnety, wisiorki..? Najlepiej opróżnij kieszenie, a jak to zrobisz..
Rozejrzał się dokładnie po podłodze stacji, było na niej pełno różnokolorowych szkiełek od potłuczonych butelek.
-Ruchy, ruchy!
Krzyknął nerwowo.

- Człowieku, wystarczy, że podasz cenę...
Ale ten go zaczął tylko poganiać. Chłopak więc wyjął zwitek banknotów, zawierający zapewne coś około 90.000 yenów. Ceny poszły w górę, więc musiał okraść tatusia z oszczędności na studia, co za pech. Szybko też zrzucił złoty łańcuch z szyi i podał chłopakowi zegarek, szwajcarski. Kolejny prezent dla rozwydrzonego synalka. Bo chyba adidasów i mundurka mu nie zabierze, co?

Rzucił torebeczkę chłopakowi, tak by na pewno ją złapał. Pochylił się, a gdy podniósł wszystkie przedmioty upchał je do kieszeni. Wyciągnął kolejny woreczek, a razem z nim broń, nikt nie musi wiedzieć że nie da się nią większej krzywdy zrobić. Wycelował ją w stronę chłopaka, uśmiechając się wrednie.
-Zaspokoisz się teraz jedną kreską, a dam ci jeszcze na zapas, spory zapas.
Pomachał torebką, po czym zacisnął na niej dłoń.

No i po co w niego znowu celował? Wariat jakiś czy co?! Przecież nasz studencik i tak miał zamiar teraz zaspokoić głód, który trwał zdecydowanie zbyt długo. Wyjął z tylnej kieszeni pusty już portfel, zaś z niego kartę kredytową o której najwyraźniej zapomniał i usypał ładną kreskę na nadgarstku by zachłannie wszystko wciągnąć. Po całym przedstawieniu spojrzał na nieznajomego wyczekująco.
- To co, dasz mi jeszcze?

-Dam, może nawet jeszcze więcej.
Oparł się o pomalowaną ścianę, rozglądając po metrze, jedna z ścian była dość czysta, a to nasunęło mu pewną myśl. Podciągnął rękawy swojej czarnej bluzy, uśmiechając się.
-Weźmiesz teraz szkiełko, a potem pociachasz całe ręce. No i na koniec wiadomość twoją krwią, na tej czystej ścianie .
Mówił opanowanym głosem, przeczesał włosy ręką, po czym schylił się po jedno szkiełko. Zademonstrował mu jak ma to zrobić, by potem się najzwyczajniej po dziesięciu minutach wykrwawić.
-A teraz treść wiadomości, za każdy błąd odejmuję dziesięć gram, więc się staraj.
Przerwał na chwile, by potem znów kontynuować, a chłopakowi było prościej odróżnić jego słowa, od samej treści.
-Nie wiem ilu jest was,tak zwanych Kir, jednakże do morderców wam daleko . Robicie to w bliżej nie określony sposób. Większość was, po prostu miała by pełno w gaciach, widząc prawdziwe miejsce zbrodni. Zapewne wszystko robią wasi ludzie, jednakże ja będę inny. Ja Ryu The Ripper, rzucam wam wyzwanie.

Niem usiał tego powtarzać dwa razy. Chłopak po prostu złapał pierwsze ostro zakończone szkiełko i ciachnął sobie nadgarstek. Nie spodziewał się wykrwawienia, ba, był pewien że potem zapcha rany dragami i będzie miał jeszcze większy odlot niż przy wciąganiu. Dlatego też zabrał się za pisanie. Choć ręce mu się trzęsły, to słowa wydawały się zupełnie wyraźne, odcinając świeżą czerwienią na poszarzałej ścianie. Wszystko było praktycznie zapisane tak jak mu podyktował, wszystko wielkimi literami. Osiem minut, dziewięć. Stawiał ostatni znak gdy już kręciło mu się w głowie, zaś kropka na samym końcu stała się po prostu smugą, wskazującą na ciało studenta, który już leżał na ziemi blady i zakrwawiony. Jedyne co teraz zdołał zrobić to rzucić Ayazukiemu przerażone spojrzenie.
-Ratuj mnie...
Wydukał, huhu.

Uśmiechnął się tylko do niego jak jakiś chory psychicznie, patrząc się na napis, który widniał na ścianie. Szukał jakiegoś błędu, jednak gdyby taki znalazł, nie było by szansy na poprawienie go. Wyciągnął telefon chłopaka i wykręcił znany już mu na pamięć numer, dzwonił kilka razy na infolinię SakuraTV. Gdy tylko ktoś odebrał, zaczął swój wywód.
-Hmm ? Mam ciekawe wydarzenie dla was, związane z samym Kirą. Dzielnica Shinobu, stacja metra. Szybko nim policja się zjawi, będę was oglądać.
Nie zwracał uwagi na słowa reportera, gdy zakończył mówić rzucił telefonem o ścianę. Nie mógł zostawić żadnych sprecyzowanych odcisków palców, gdyż jego dłonie były pokryte skórzaną rękawiczką. Zachichotał demonicznie, kierując się schodami do góry, a gdy tylko wyszedł na światło dzienne złapał taksówkę. Pojechał nią nie wiadomo gdzie, jednak wiadomo jakimi pieniędzmi zapłaci. Tymi od studenta.
z/t

Gdy tylko dziewczyna dotarła na miejsce już miała wielką ochotę na powrót do domu. Napisy na ścianach, smród i kręcące się do o koła ćpuny tworzyły nieprzyjemną atmosferę. Najwyraźniej nikt nie zwrócił wcześniej większej uwagi na ogromny napis z krwi, który widniał na ścianie. -hm może to rzeczywiście Kira- pomyślała nie zwracając uwagi na jakiegoś narkomana, który wciąż się w nią wgapiał... . Rozejrzała się po podłodze pełnej szkła i różnych papierów, po chwili namysłu postanowiła poszukać jakiś odcisków palców. Podeszła do telefonu leżącego pod ścianą, po czym wrzuciła go do plastikowej torebki. Spisała jeszcze napis ze ściany i pobrała próbkę krwi. -No to chyba pora wracać- powiedziała sama do siebie, po czym uśmiechnęła się wesoło.

No to Atsu nie miała dużo do roboty, fakt. Choć w pobliżu często kręcili się ćpuni, tym razem była ich góra trzech i wszyscy wydawali się zbyt zajęci czymś innym. No tak, najwidoczniej nasza ofiara nie dokończyła swojej działki, a reszta pozostała gdzieś rzucona w kąt. Teraz oni się nią zajęli, niesamowicie szczęśliwi z takiego daru niebios.
Pora wracać na posterunek. Badanie, raport i wolne.

Hidetoshi przyszedł na miejsce, by udać się do centrum miasta poprzez metro. Przeszedł parę kroków i oparł się o ścianę. Zapalił fajkę i rozejrzał się po ćpunach zebranych wokoło. Jego uwagę przykuła dziewczyna o dość normalnym wyglądzie. Przyjżał się co robi i już wiedział.
Jest z policji - pomyślał
Przyjrzał się też ścianie, na której widniał napis.
Kira... Już o nim gdzieś słyszałem
Skończył palić i wyrzucił peta.

No cóż juz wychodziła, gdy nagle poczuła na sobie czyjeś spojrzenie. -Heh kolejny ćpun-mruknęła sobie pod nosem patrzą się na chłopaka. Wyciągnęła spokojnym ruchem paczkę papierosów z kieszeni skórzanej kurtki no i jeszcze zapalniczkę ze spodni. Naciągnęła lekko bluzkę z logo jakiegoś metalowego zespołu odpaliła papieroska i ruszyła w stronę wyjścia. Uuh wreszcie świeże powietrze...

Patrzył na nią bez skrupułów, a jego oczy śledziły każdy jej ruch. Wyciągnął z kieszeni jeszcze jednego papierosa. Zaczął iść w stronę wychodzącej już kobiety. Wydawała mu się... na jakiś sposób ciekawa.
Przepraszam Panią, czy mógłbym?
Wskazał ręką z fajką, na papierosa jego rozmówczyni.

No cóż wszystko było by niby w porządku gdyby nie ten dziwny wgapiający się facet. Nie lubiła zbytnio gdy ktoś ją obserwował, ale przecież nie podejdzie od tak i nie strzeli go w twarz, bo to było by trochę nie ładnie. Gdy chłopak zaczął się zbliżać w jej stronę starała się być spokojna i udawać, że się nim nie interesuje. Na pytanie o papierosa odwróciła się spokojnie w jego stronę. -Pewnie Skinęła lekko głową posyłając mu przy tym swój słodki uśmiech.

Dziękuję
odpowiedział i odpalił swojego papierosa od jej. Oblizał wargi i wziął do ust fajkę. Rozejrzał się po ludziach. Same ćpuny i nic więcej. Popatrzył na tą miłą panią, która się do niego właśnie uśmiechnęła. Odpowiedział tylko lekkim podniesieniem kącików ust. Wypuścił dym i strzepnął papierosa.
Jestem bezrobotny i szukam pracy. Może pani by mi mogła jakąś załatwić?

Proszę bardzo- Uśmiechnęła się ponownie. Bardzo bawił ją sposób w jaki się do niej zwracał. Gdy usłyszała proźbe o jakąś pracę trochę się zaniepokoiła, niestety nie mogła zdradzić od tak że jest policjantką. -Mów mi Atsumi, niestety to jest raczej nie możliwe, ale w razie czego chętnie się z tobą skontaktuje- Wyciągnęła z kieszeni czarnych spodni telefon, po czym zapisała na jakiejś kartce numer telefonu.

Atsumi... Mów mi "H"
Oblizał wargi i wyrzucił już papierosa, który nie nadawał się do spożycia.
Potrzebujesz czegoś? Papierosy, narkotyki... informacje?
Schował ręce w kieszeni i poszukał wzrokiem jakiegoś bardzo naćpanego faceta, który mógłbyc łatwym celem jego... planu. Obejrzał się na Atsumi i zmierzył ją wzrokiem. Zatrzymał się na setną sekundy na dekolcie. Znów wrócił do twarzy.

Dobrze H - było to trochę dziwne ale no cóż jak chce by go tak nazywać. -Nie dzięki mam swoje papierosy a z narkotykami skończyłam już dawno- Gdy usłyszała to pytanie była trochę zdziwiona przecież nawet jej nie znał, a tak od razu wyleciał z prochami. Gdy wysmarowała już numer na karteczce podała mu ją bez żadnego zastanowienia, nie zwracała już uwagi na to że wciąż starał się ją obserwować. Zdenerwowało ją jednak to że w pewnym momencie zaczął obserwować jej dość dużych rozmiarów piersi. -A ty ćpasz- Prychnęła by odwrócić jego uwagę, nie chciała jednak podejmować jakiś pochopnych decyzji takich jak rozwalenie mu nosa za to wgapianie...

Dziękuję
Powiedział gdy ta podała mu kartkę. Przeczytał uważnie w myślach numer. Pstryknął palcami w karteczkę.
Tak, kiedyś może mi się to przydać - pomyślał
Na pytanie czy ćpa wzruszył tylko ramionami.
Ja tylko szukam pracy. Dzięki za numer. Może kiedyś się spotkamy.
Odwrócił się i odszedł. pomachał kartką na pożegnanie i schował ją do kieszeni. Podszedł do naćpanego pana, którego przedtem wypatrzył i wyciągnął mu ze spodni portfel. Wbiegł do pociągu który, własnie miał ruszyć. Drzwi zamknęły się zaraz po tym jak wszedł.
Łatwa forsa...
Odwrócił się jeszcze do Atsumi by pokazać jej swój niewinny uśmieszek.

z/t
btw co znaczy ten skrót? xD

Ta zadzwoń-uśmiechnęła się jeszcze słodko do odjeżdżającego chłopaka. No cóż jako policjantka powinna był go złapać za kradzież w sumie tak samo jak tych wszystkich ćpunów, ale komu by się chciało... . Zapaliła jeszcze jednego papierosa i wyszła wreszcie ze stacji kierując się w stronę posterunku.

Takanori wchodzi do metra. Rozgląda się i mówi
Witam panią posterunkową
Po czym siada na ławce.

Spróbuj na przyszłość czytać posty, które pojawiły się przed tobą. Pani posterunkowej już tu nie ma ^^[Noburo]