Origa Yavoshi

Wiem, że trochę poplątana i niewiarygodna historia ale nie mam głowy teraz do tego... Za dużo myśli przychodzi mi do głowy


Avatar : Mniej więcej jak zdjęcie profilu , ale wiecie bardziej tak … ludzko ^^


Imiona: Origa


Nazwisko: Yavoshi


Wiek: 60 lat


Pochodzenie: Japonia


Przynależność: Wydział śledczy (jeśli mi pozwolicie)



Cechy charakterystyczne: Stara , brudna szmata na oczach. Zmarszczki , jak na mężczyznę w tym wieku przystało.


Umiejętności: Bardzo wyczulony , doskonały słuch. Umiejętność rozumowania, doskonała sprawność fizyczna (jak na staruszka).


Ekwipunek: Ubrania (najczęściej ubieram się w białą koszulę i zwykłe spodnie , w wyjątkowych okolicznościach stary mundur wojskowy , jeśli dostanę się do policji to i mundur policyjny założę.) , biała laska.


Inne: Posiadam psa obronnego , przewodnika wyszkolonego przez wojsko. Jest moimi oczami. Zwraca się w stronę drogi , którą chcę iść i lekko ciągnie mnie raz aby pokazać mi to , żebym szedł. Jeśli jestem w niebezpieczeństwie cicho piszczy i ciągnie mnie lekko w stronę podejrzanego człowieka. Jest do mnie bardzo przywiązany i wzajemnie.


Historia: Przez pierwsze dwadzieścia parę lat mojego życia nie działo się nic ciekawego. Chodziłem na uczelnię , przeżywałem swoje pierwsze miłości , jak każdy człowiek w moim wieku. Studia chroniły mnie przed wojskiem. Cieszyłem się z tego bardzo.
Parę lat później jednak musiałem się tam zaciągnąć. Ciągłe ćwiczenia i biegi.Rzucanie ziemniakami i strzelanie z AK-47. Takie zadania dała mi armia.Wznosiłem się na szczeblach sławy , zdobywałem co raz nowsze tytuły. Pokochałem wojsko. W końcu zostałem majorem. Zmieniło się wtedy całe moje życie. Dostałem bardzo ważną misję. Podobno na terenie naszego kraju zgromadziły się wrogie siły. Przydzielono mi grupę żołnierzy i wyruszyliśmy we wskazane miejsce.Podeszliśmy blisko ich obozowiska. Za blisko. Już trzymałem radio i chciałem zdać raport aż nagle … Ogromny blask i głośny pisk obalił mnie na ziemię. - Granat błyskowy , wykryli nas – pomyślałem. Zacząłem się czołgać, mój cel – uciekać jak najdalej. Kolejny błysk , ale tym razem to był odłamkowy. - Nie mogę się ruszyć… Krwawię. Cholera… Pomocy ! Ja chcę żyć! Moje oczy! – zacząłem panikować. Czołgam się po błocie, muszę dotrzeć do radia. Jeszcze parę kroków … Mam … - Pomocy , proszę – wykrztusiłem. Obudziłem się… Ktoś podniósł mnie na nogi i dociągnął z dala od walki. Później pamiętam tylko szpital… Wciąż nic nie widziałem. –Spokojnie chłopie! Miałeś szczęście! Jako jedyny przeżyłeś! Tylko ci zdążyliśmy pomóc. – wykrzyczał jakiś mężczyzna. Poznałem go. To on był moim przywódcą , przydzielił mi to zadanie. – Moje oczy… Nie mogę ich otworzyć... – Pod tym względem nie miałeś dużo szczęścia. Pomogę ci jak mogę, ale już nigdy nie będziesz służył w wojsku.
Gdy wyszedłem ze szpitala dali mi order męstwa i psa – przewodnika. Przynajmniej tyle mogli zrobić. Jeden kolega dał mi swoje nowiutkie saperki – Doceniam to , zawsze marzyłem aby nie mieć odcisków po marszu. Podziękowałem wszystkim… Parę moich znajomych odprowadziło mnie do domu…Żyło mi się spokojnie, dostawałem ogromną rentę ale brakowało mi kolorowego świata i walki w słusznej sprawie. Chcę kiedyś jeszcze otworzyć oczy… nawet jakbym musiał zawrzeć pakt z diabłem.

Hm. No to tak ... nie ma to jak być ślepym dziadkiem w Wydziale śledczym. Nie za bardzo mi się to podoba. Stary dziadek na stanowisku posterunkowego i do tego ślepy. Hm. Ja tam akcepta nie daję na chwilę obecną. Zaczekam na to co powie reszta.

Wojskowy policjant... Może komuś się to wydawać niewiarygodne, ale poniekąd rozumiem koncepcję. Nie zgodzę się z Tadashim co do tego ataku na Twoją postać, bo jednak w Wydziale Śledczym przydałby się ktoś starszy i doświadczony naprzeciw tych wszystkich młodzików, którzy tutaj na forum robią za komisarzy i detektywów. To po pierwsze.
Jeśli chodzi o historię znalazłam dwa błahe błędy, nie mam ochoty nawet ich wypisywać.
Moją propozycją jest małe zadanko, które Ci przydzielę, żeby fabularnie wstąpić do policji. Najpewniej zostaniesz skierowany od razu do Wydziału, co liczy się z lekkim awansem, ale tak to bywa, gdy bierze się starszą postać, trzeba ją zmieścić w kontekście.
Co na to inni i, przede wszystkim, co Ty o tym sądzisz?

Też uważałem że to dość ciekawy pomysł na postać. Jak się zgodzicie , to pograł bym sobie takim dziadygą bez względu na wszystko ^^

Osobiście nie mam nic przeciwko i o ile zamierzasz tą postacią GRAĆ(bo Viraanem to sobie dopiero pograłeś XD) to u mnie masz AKCEPTA. A jak już to wyjdzie z tym całym dołączeniem do wydziału: tak jak to planuje Taihen wydaje się sensowne. Przydałby się jakiś nowy weteran.
Więc chyba wszystko jest ok. Jeszcze tylko Tadashi się wypowie, z ostateczną decyzją czy da czy nie da. Chociaż i tak wiem jaka będzie odpowiedź. ^^

Taa weteran pożyjemy zobaczymy. Mi to jakoś nie pasuje ja mówię NIE. Chociaż i tak jestem przegłosowany

A teraz wyjaśnij łaskawie czemu jesteś na nie. No proszę.

No to tak:
- pisanie w pierwszej osobie działa mi na nerwy
- nie pasuje mi ta historia ani trochę do Wś
- były wojskowy w Wś będzie miał przesrane (będzie gnębiony itd.)
- no i skoro ma rentę to nie ma możliwości wstąpienia do Wś
- żeby wstąpić do Wś musiałby skończyć studia policyjne, a nie ma o tym najmniejszej wzmianki
- pies który jest jego przewodnikiem musiałby być przeszkolony do służby
- Dobra a gdzie jest pozwolenie na broń? Członek Wś z nielegalną bronią nie ma tak!
- armia z AK-47? Ta w marzeniach
- I z jakiej paki do wojska po studiach?
- "tylko ty przeżyłeś" to oklepane (sam tego użyłem, ale mam fabularne zaprzeczenie temu )
- No i na koniec skoro nie możesz już służyć w wojsku to w Wś też nie!

A więc jak już mówiłem jestem na NIE!

No to tak.
1. Śmiem wytłumaczyć, że pisanie w pierwszej osobie jest dosyć ciężkie do czytania, ale o wiele łatwiej się tak opisuje, bo Ty opowiadasz co się stało. Ale fakt, regulamin prosi o trzecią osobę, więc trzeba się zwrócić do usera żeby spróbował to zmienić.
2. Brak uzasadnienia.
3. Czemu były wojskowy ma mieć przesrane? Myślę, że wręcz przeciwnie - zdobędzie większy szacunek i prestiż. To Japonia! Tutaj honor jest ponad wszystko, a osoba, która powraca żywa jest naprawdę dobrze przyjmowana. Sprawdzałam.
4. Bycie kaleką oznacza posiadanie renty. To nie świadczy o tym, że nie może pracować. A nawet jeśli, czemu niby nie może działać w wydziale jako pomoc strategiczna bez wypłaty?
5. Nie ma czegoś takiego jak studia policyjne. Żeby zostać policjantem jest potrzebne średnie wykształcenie i zdane egzaminy tak fizyczne jak i teoretyczne. Będąc wojskowym ma to uprzejme prawo przejść do policji.
6. Ma psa wojskowego? To akurat jest uwzględnione.
7. Znowu to samo. Skoro dostał broń od kogoś ze służby państwowej, równa się to także pozwoleniu na posiadanie broni. Raczej nie wciskają gnata do ręki byle komu, prawda?
8. Na tym akurat się nie znam. Pistolet/karabin czy inne żelastwo. Żadna różnica.
9. Ach, jeżeli chodzi o wojsko, istnieje coś takiego jak pobory. Kiedy zaciąga się do wojska mężczyzn? No cóż, kiedyś było obowiązkowe przeszkolenie. W Japonii zaciąga się ludzi gdy ma się rozpętać wojna. Wtedy nie ma różnic wieku, bo każdy ma swoje zadanie, jeśli nie na linii frontu, to w mieście robi okopy czy rowy by ochronić się przed nalotami. Nie widzę w tym nic dziwnego.
10. Gdybym miała wymieniać wszystkie oklepane historie zostalibyśmy bez graczy. Człowieku! W dzisiejszych czasach nie ma czegoś takiego jak oryginalność, bo zaraz pojawi się ktoś, kto napisał bądź zagrał coś podobnego wcześniej.
11. Czemu nie mogąc służyć w wojsku nie może być w wydziale śledczym? Powtarzam, a nie lubię się powtarzać, w grupie gówniarzy potrzebny jest strateg, osoba z doświadczeniem. Bo nie powiesz mi że Tadashi jest super koksem jeśli chodzi o łapanie przestępców, co? Tym bardziej, że nadal nie złapał żadnego z Kilerów.

Coś jeszcze?

Mogę pójść na kompromis, ale i tak mi to za cholerę się nie podoba! Ja jestem i tak na nie. Ma poprawić historię i napisać ją w trzeciej osobie. I niech ogólnie to poprawi, może sobie grać tym starym dziadem, ale niech napisze historię, która bardziej odnosi się do Wś, a nie do wojska. W tedy róbcie co chcecie.

Tadashi, jakby każdy w WŚ pisał historię tylko i wyłącznie pod kątem WŚ, to cała oryginalność, na której brak zresztą sam narzekasz(i której sam niekoniecznie posiadasz), poszłaby w diabli. Zostało by kilka szablonów "zawsze chciał być w policji, więc się przyłączył", "żył sobie żył, aż stało się coś, więc aby to zmienić poszedł do WŚ" i takie tam.
Swoją drogą, też nie lubię pisania w pierwszej osobie, ale jeśli to komuś pasuje, to nie będę się z tym kłócił. Każdy pisze jak mu pasuje, pod warunkiem, że poprawnie ortograficznie i stylistycznie, ładnie, długo, na temat, zgodnie z odgórnie ustalonymi normami, tak by nie urażało to nikogo... ekhm...
Nie rozumiem także, dlaczego historia miałaby być napisana w osobie trzeciej. Jeszcze posty ok, możesz się czepiać, ale historia jest dobra pod tym względem jaka jest. Jakby ktoś napisał w formie np. pamiętnika to też przecież nie jest źle, czyż nie? A bynajmniej będzie to w pierwszej osobie.

I nie mogę pozbyć się wrażenia, że jesteś w jakiś sposób zgorszony do starszych postaci...

EDIT: Swoją drogą: "W tedy" pisze się razem. Wtedy.

Róbcie co chcecie mi to wisi.

EDIT:
Jednak mam jeszcze coś do powiedzenia. Ślepota i broń w parze nie idą.

Kurde. Jest weteranem wojskowym. Poza tym jak nauczył się szczać do kibla nie chlapiąc deski to i to zrobi. Poza tym pies mu pomaga w celowaniu , chyba , że postać dość szybko się porusza. Ale jak idzie albo stoi to trafię.

Taaa a ja to święty mikołaj, mi to ani trochę się nie podoba. Ślepiec z bronią, a może frytki do tego? Taki typek mógłby nawet przypadkiem kogoś z Wś postrzelić! Nie zgadzam się na to i tyle!

Fan Dragon Balla który nie wie, że zmysły nas oszukują? Przecież tyle razy Songo był zmuszony zrezygnować ze wzroku na rzecz przeczucia i reszty zmysłów. Nie pamiętasz już?

Zmysły nas oszukują, ale to nie zmienia faktu, że ślepy starzec może przypadkiem postrzelić kogoś z Wś! Jeden błąd do tego wystarczy! I co ma do tego Dragon Ball i Songo?

Oto i ja! Ishigami Kamuro! Zstępuję z niebios abyście otrzymali zbawienie i kilo... a z resztą. Zbawienie wam wystarczy.
Widzę że do porozumienia dojść nie możecie. W takim razie wypowiem się ja.
1. Odnośnie ślepego gościa z bronią - Jestem temu kategorycznie przeciwny. Jak znasz jakiegoś prawdziwego ślepca który korzysta z broni palnej, przedstaw mnie mu. Z chęcią poznam tego geniusza. Ale do tego czasu... Cóż, jakbyś przyszedł mi z czymś takim do Przestępców zaoferowałbym Ci najwyżej szybką śmierć.
2. Pisanie w pierwszej osobie działa na mnie jak płachta na byka, nie mniej w regulaminie jest określone że styl trzecioosobowy jest PREFEROWANY. Nie zabiję za tą pierwszą osobę, ale... cóż, jest to jak dla mnie coś okropnego. Takie psucie klimatu gry.
3. Historia postaci jest świetna. Bardzo mi się spodobała. Jest oryginalna, innowacyjna, i wyraźnie nie boisz się podejmować wyzwań (tj. gra staruszkiem). Zaintrygowałeś mnie. Oby tak dalej. Gdyby to ode mnie zależało, miałbyś akcepta gdyby nie kwestia ślepoty powiązanej z bronią. Albo rybki, albo akwarium.

Sorry Winnetou. Bussiness is bussiness.

Edit: TAIHEN Słońce... Co do cholery mają wspólnego Dragon Ball i Death Note...?

Dobra , teraz nie ma żadnej wzmianki o broni. Może być?

No może być. Nie chce mi si już tego ciągnąć więc kończę. Bądź sobie tym strategiem
Akcept.

Wystarczyło żebym ja się wypowiedział, i od razu jest po kłótni. Hahaha. Temat zamykam.