Staw

Spała zaledwie pięć minut, a już została obudzona. Widziała jedynie zamglone kształty, ale poznała , że osoba kucająca przy Niej to jakichś chłopak. Przetarła delikatnie oczy i podparła się na łokciach. Nie miała ochoty nic mówić, w ogóle nie miała na nic ochoty. Spojrzała na nowego przybysza. Nigdy wcześniej go nie widziała, ciekawe. Uśmiechnęła się lekko, niemal niezauważalnie. Usiadła podpierając się rękoma. - Kim jesteś?. - spytała cicho.

-Ha, dobre pytanie.- powiedział uśmiechając się. Bo tych wszystkich ostatnich wydarzeniach miał jakiś lęk przed podawaniem swojego imienia i nazwiska.
-Jestem Tęczowym Kwiatem, miło mi..-usiadł jakoś wygodniej na trawce obok niej, wciąż prowadząc obserwacje. -Sądzę że to nie jest odpowiednie miejsce na drzemki...Może mogę ci jakoś pomóc..ee..yy..- nic dziwnego, nie wiedział jak się nazywa, więc szybko zamlikł. Przeczesał łapką swoje włosy i spojrzał przez chwilę na staw.
-Słyszałaś o tym co się tutaj ostatnio działo..?

Tak, dziewczyna wiedziała, że to dobre pytanie. W sumie nikt teraz nie ujawnia swojego prawdziwego imienia oraz nazwiska. Dziewczyna też zwykle przedstawia się tylko drugim imieniem, czasy tego wymagają. Otarła ponownie oczy i skuliła się. Miał racje, to nie jest odpowiednie miejsce na drzemkę. - Jestem Rosalie. - odparła, bo zapomniała się przedstawić. Dobrze, że miała imię na zapas. - Mi także Miło.
Dokładnie sama nie wiedziała co się tu działo. Była całkiem zagubiona. - Nie, nie słyszałam. - odparła tym samym przy nudzonym tonem głosu. Chwilę myślała nad tym gdzie ma się teraz schować. W sumie to chłopak chciał ofiarować jej swoją pomoc. - I tak, możesz mi pomóc. Muszę znaleźć takie...tymczasowe miejsce zamieszkania. - powiedziała spoglądając na staw. Sen znów ją ogarniał.

-Z tym będzie delikatny problem...- mruknął niepewnie rozmyślając nad tym wszystkim. Miał tylko jedno łóżko... Żadnego Futonu, nie za bardzo mial co zaoferować.-Mam jedno łóżko, więc możesz spać jak ja nie będę spać, albo będziemy spać w dwójkę, , jeśli się nie boisz.- powiedział nadal przyjaznym tonem patrząc w taflę wody.-A te wydarzenia stąd...Jakiś psycho fan Kiry przebił się sierpami i porozrzucał tutaj swoje własne flaki, a potem jakaś reporterka padła ofierze Kiry. . . co się dzieje z tym światem?- powiedział patrząc do góry. -Chmury są piękne, prawda?-pokazał jakąś bialutką chmurkę palcem.

- Problemy zawsze są. - odpowiedziała cicho ,mrużąc oczy. Tak, pomysł ze spaniem we dwójkę nie za bardzo jej odpowiadał, ale nie miała innego wyjścia, do domu nie mogła wrócić, więc musiała skorzystać z propozycji. - W porządku, może być. - zgodziła się z propozycją chłopaka. - I nie, nie boję się. Jest dużo więcej rzeczy których warto się bać. - odparła po chwili. Wsłuchała się w każde słowo chłopaka. - Ja też nie wiem co się dzieję. Każdy kto jest częściowo powiązany ze sprawą Kiry może czuć się zagrożony. - powiedziała. Spojrzała w miejsce które wyznaczył chłopak. - Faktycznie, piękne. - odpowiedziała. Spojrzała na chłopaka i uśmiechnęła się lekko. - Zawsze lubiłam na nie patrzeć. Kiedy byłam dzieckiem myślałam, że są z bitej śmietany. - dodała śmiejąc się cicho.

-Rzeczywiście, wyglądają jak by były z niej zrobione..- powiedział wpatrując się dokładnie w niebo. Przynajmniej w tym parku było spokojniej..-Czego się boisz Różyczko...?-czysta ciekawość, jak zawsze. Nawet nie wyglądała na osobę, którą warto by było okraść. Taka była jego pierwsza myśl gdy leżała, łatwa ofiara.
-Posiedzimy tutaj jeszcze, czy już kierujemy się do mnie.?

Czego ona się mogła bać? Dokładnie wszystkiego. Wszędzie czyha jakieś niebezpieczeństwo, a ona dobrze o tym widziała. Teraz jednak nie bała się niczego, teraz była wyciszona i zrelaksowana. Przynajmniej po raz pierwszy od długiego czasu. - Niczego. - skłamała. Nigdy nie umiała kłamać i kiepsko jej to wychodziło,ale chłopaka poznała dokładnie przed chwilą i nie warto od razu się zwierzać ze swoich problemów. - Ruszajmy. - odparła. Nie miała ochoty tu dłużej siedzieć chodź krajobraz był przepiękny. Czas jednak ją gonił, nie mogła zwlekać.

-Nie za dobrze kłamiesz.-powiedział i wyciągnął do niej rękę by pomóc jej wstać. Po tym jak obydwoje znaleźli się na nogach włożył ręce do kieszeni i zaczął powoli iść w stronę hotelu, można powiedzieć że domu bo mieszkał tam już tak długo. -I od razu musimy sobie coś wyjaśnić...Nie masz prawa ruszać moich rzeczy. I pierw do pokoju wchodzę ja - coś zrobię i cię wpuszczam- powiedział już bardziej srogim tonem gdy wychodzili z parku.
Z/T

- Możliwe, że mnie rozgryzłeś. - odpowiedziała i chwyciła jego rękę by wstać. Otrzepała spodnie i zrobiła dokładnie to samo co kolega - włożyła ręce do kieszeni. Ruszyła za chłopakiem wsłuchując się w jego słowa. Możliwe, że coś ukrywał, ale nie miała ochoty zgadywać co. Przytaknęła mu chociaż tego nie zauważył. Mogła się spodziewać niespodziewanego.

Szedł chwiejny krokiem i dotarł aż tutaj. Uczucie, że coś się z nim dzieje wciąż się pogarszało z minuty na minutę. Nie wiedział co ma zrobić. Po chwili Naoki odszedł. Nie zginął tylko jego zwyczajna prawie, że normalna strona znikła i obudziła się pełna zła i nienawiści do wszystkich strona. Pojawił się zły Naoki, a dobry zniknął.
-Zabić...zabić...zabić.
Te słowa utkwiły mrocznemu Naokiemu w głowie. Ruszył przed siebie. Poszedł do domu i wziął scyzoryk. Po tym wszystkim ruszył do pierwszej, przemyślanej mu osoby.
z/t